بررسي چگونگي ايجاد سازمان ياد گيرنده در سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران

هر سازماني در هر نقطه اي از توسعه و يادگيري مرتبط با پتانسيل هايش ازجمله بينش، دانش و توانايي مي تواند به سمت يادگيري و يادگيرنده بودن گام بردارد. براي سازمان درك اين موضوع كه سازمان يادگيرنده يكي از عوامل تعيين كننده در كار سازمان است مهم مي باشد. با توجه به اين كه ايجاد سازمان يادگيرنده از استراتژي هاي اصلي سازمان صداوسيما در سند افق رسانه اين سازمان است، هدف اصلي اين پژوهش بررسي و شناخت وضعيت يادگيرندگي سازماني در سازمان صداوسيما و ارائه پيشنهاداتي جهت تقويت آن مي باشد. براي اين منظور از روش پيمايشي استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق را كاركنان سازمان صداوسيما (در تهران) تشكيل داده اند. با استفاده از فرمول نمونه گيري از جامعه محدود ، 352 نفر از اين جامعه انتخاب و به روش نمونه گيري طبقه بندي و تصادفي ساده مورد آزمون قرار گرفتند. روش تجزيه و تحليل داده ها شامل هر دو روش توصيفي و استنباطي بوده است. با به كارگيري آزمون هاي آماري استنباطي ، آزمون دوجمله اي نشان داد كه در اين سازمان هر پنج مؤلفه سازمان يادگيرنده مدل پيتر سنگه، «قابليت شخصي»، «آرمان مشترك»، «مدل هاي ذهني»، «يادگيري تيمي» و «تفكر سيستمي» در وضعيت مناسبي قرار نداشته و پايين تر از حد متوسط هستند. هم چنين بر اساس آزمون فريدمن ملاحظه شد كه «يادگيري تيمي» مهم ترين مؤلفه از ميان مؤلفه هاي سازمان يادگيرنده در سازمان صداوسيما بوده و پس از آن به ترتيب «مدل هاي ذهني» ، «تفكر سيستمي» ، « قابليت شخصي » و «آرمان مشترك » به ترتيب در رتبه هاي دوم تا پنجم قرار دارند.