طراحي مدل تخصيص بهينه منابع در سيستم بانكداري ايران

Designing an Optimal Resource Allocation Model in Iran's Banking System

هدف اين مقاله، مدل سازي تخصيص منابع مبتني بر الگوي بهينه يابي پوياي تصادفي در نظام بانكي ايران مي باشد. به همين منظور با استفاده از داده هاي سطح بانكي با روش شبيه سازي اولر- ماروياما اقدام به شبيه سازي مدل تخصيص منابع كرده و مسير زماني بهينه تخصيص منابع طي دوره 24 ماهه به صورت عددي به دست آمد. نتايج نشان داد متغيرهاي مهمي مانند نرخ سود انتظاري، ريسك سود و نوسان هر يك از انواع تسهيلات، تاثير زيادي در سهم آن ها دارد. همچنين يافته ها نشان داد هر چقدر ميزان سود انتظاري تسهيلات خاص افزايش و ميزان ريسك و نوسان آن كاهش يابد، سهم بيشتري از بين انواع مختلف تسهيلات را به خود اختصاص مي دهد. بر اساس نتايج، ورود تخصصي بانك ها به تسهيلات مشاركتي و افزايش سهم اين نوع تسهيلات به منظور افزايش سودآوري پيشنهاد مي شود.

The aim of this paper is to model allocation of resources based on a stochastic dynamic optimization model in the banking system of Iran. To this end, using the bank level data by the Euler-Marviam simulation method, simulation of resource allocation model and optimal allocation time Resources were obtained numerically over the course of the 24-month period. The results showed that important variables such as expected rate of profit, profit risk and fluctuation of each type of facility have a significant impact on their share. Also, the findings show that whatever the expected profit of the facility increases and the risk and fluctuation of it decreases, it will account for more share of the various types of facilities. Based on the results, the specialized entry of banks to participatory facilities and increase their share is proposed to increase profitability.