مقررات ماهوي و شكلي توبه در نظام قانونگذاري كيفري ايران

Substantive and Procedural rules of Repentance in the Iranian penal legislation

يافته هاي اين مقاله حاكي از آن است كه قانون مجازات اسلامي فعلي بر خلاف قانون مجازات اسلامي سابق، توبه را ضابطه مند نموده و قواعد آن را به صورت كلي و دقيق در مجازاتهاي حدي و تعزيري ذكر كرده است. توبه در اكثر جرايم حدي به رسميت شناخته شده است. در تعزيرات به جز موارد محدودي، توبه باعث سقوط مجازات نگرديده و صرفاً تخفيف در مجازات را سبب مي شود. قانون مجازات اسلامي، قوانين شكلي مربوط به توبه را نيز در موادي معين نموده و لذا از اين جهت تكليف دادگاه را روشن ساخته است. ايجاد محدوديت بدون ضرورت براي پذيرش توبه در برخي موارد، از جمله ايرادات وارد به قانون مجازات اسلامي است. مقرر نمودن شرط احراز اصلاح و ندامت توبه كننده براي پذيرش توبه، بدون تعيين ضابطه و روشي براي آن از جمله ايرادات ديگر وارد به قانون مي باشد. در مجموع آن گونه كه پيش از اين انتظار مي رفت، قانون مجازات اسلامي، به خوبي نهاد توبه را به صورت يك مجموعه كامل، قانون مند نموده است.

The results of this dissertation show that، current Islamic penal code unlike the previous one، regulates the repentance and cites its rules in Hodud and Taazirat completely and accurately. Repentance in the majority of Had crimes is recognized. In Taazirat except for a few cases، Repentance will not omit the punishments and just mitigates them. Islamic penal code، cites in some articles procedural rules relating to repentance and hence، has made clear the task of the courts. Unnecessary restrictions for accepting repentance in a few cases، are amongst criticisms to the Islamic penal code. The condition of detection of reform and penance of repentant without determining a criterion is among other criticisms of the Islamic penal code. After all as previously expected، Islamic penal code regulated the Repentance institution as a complete set، as well.