برآورد نيروي انساني اداري مورد نياز بر اساس روش زمان سنجي در دانشگاه علوم پزشكي شيراز

هدف اين پژوهش تعيين شاخصي جهت برقراري امكان محاسبه نيروي انساني اداري مورد نياز در واحدهاي ستادي و به‌تبع آن تعيين مقدار كمبود يا مازاد نيروي انساني شاغل است. جهت مشخص نمودن شاخص‌هاي پايه­اي تعيين حجم كار اداري و دفتري، پروژه­اي به روش كارسنجي و زمان‌سنجي در دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام شد. مراحل كار شامل: احصاء و اصلاح فرآيندها، استخراج فعاليت­ها، ثبت زمان‌هاي استاندارد با استفاده از فرم­هاي پژوهشگر ساخته و كرنومتر به­ عنوان ابزار پژوهش و محاسبه حجم كار مطلوب است. سپس عوامل مؤثر بر تعيين حجم كار كاركنان تجزيه و تحليل شد. آزمون­هاي آماري مورد استفاده شامل رگرسيون خطي، آنوا، تي استيودنت و ضريب همبستگي پيرسون است كه با استفاده از نرم‌افزار spss و Excell مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ­هاي طرح مذكور بيانگر اين بود كه هيچ­كدام يك از عوامل تشكيل‌دهنده مبلغ حكم حقوقي كاركنان از جمله سابقه كار، مدرك تحصيلي و نوع استخدام تأثيري در حجم كار اين افراد ندارد. از جهتي تغيير در حجم كارهاي واگذارشده به آنها تفاوتي در مبلغ حقوق پرداختي افراد ندارد؛ اما حجم كار ارجاعي به كاركنان نمونه اين پژوهش تابعي از تعداد نيروي انساني زيرمجموعه آن واحد تعيين‌شده است؛ كه اين به ­عنوان شاخص برآورد تعداد نيروي انساني مورد نياز برگزيده شد. مي­توان براي كليه مشاغل اداري شاخص­ هايي بدين طريق مشخص نمود تا امكان سنجش حجم كار و ارزيابي عملكرد كاركنان به روش پيشنهادي برقرار گردد.