بررسي رابطۀ تعهد مذهبي، سبك هاي بخشش، نبخشيدن و نشخوار فكري با سلامت روان

مقدمه: پژوهش حاضر به بررسي رابطه ي تعهد مذهبي، سبك بخشش، نبخشيدن و نشخوار ذهني با سلامت روان در بين دانشجويان دانشگاه اصفهان پرداخت. روش: طرح اين تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين مطالعه شامل كليه دانشجويان دختر مقطع كارشناسي ارشد دانشگاه اصفهان بودند كه 200 نفر از آنها به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزارهاي اين پژوهش شامل پرسشنامه تعهد مذهبي، سلامت روان، سبكهاي بخشش، انگيزه هاي بين فردي مرتبط با رنجش و خطا و نشخوار ذهني درباره رنجش و خطاي بين فردي بود. داده هاي به دست آمده به كمك همبستگي و رگرسيون گام به گام مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: نتايج حاصل از ضريب همبستگي پيرسون نشان داد در حالي كه با بيشتر شدن نشخوار ذهني و كمتر شدن انگيزه انتقام(به عنوان يكي از مولفه هاي نبخشيدن)، سلامت روان كمتر ميشود، با بيشتر شدن نيات مطلوب اجتماعي و وجود هيجانهاي مثبت(به عنوان مولفه هاي بخشش) و همچنين با بالاتر رفتن سن، سلامت روان افزايش مييابد p>0/05 يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه سلامت روان با نشخوار فكري، سن و به ويژه تعهد دروني به عنوان يكي از مؤلفه هاي تعهد مذهبي رابطه معناداري دارد. بنابراين ايجاد زمينه هاي مناسب در راستاي تقويت تعهد مذهبي، توانايي بخشيدن و كنترل نشخوارهاي فكري ميتواند سلامت روان دانشجويان را ارتقا دهد.