بررسي رابطه ويژگي هاي شخصيت با نگرش فراحدي شغلي كارمندان دانشگاه علامه طباطبايي(ره)

هدف: در جهان رو به توسعه كنوني يافتن روش‌هاي مؤثر در افزايش بهره‌وري شغلي از مهمترين مسائل حيطه اشتغال است، و از آنجا كه فراحدي شغلي به عنوان يكي از عوامل مهم در افزايش بهره‌وري شغلي شناخته شده است، در اين مقاله از يك سو به بومي‌سازي مفهوم جديد فراحدي شغلي پرداخته شده و از سوي ديگر رابطه نگرش فراحدي شغلي با ويژگي‌هاي شخصيتي كارمندان مورد بررسي قرار گرفت. روش: در اين تحقيق كه به روش همبستگي انجام گرفت جامعه آماري شامل كارمندان دانشگاه علّامه طباطبايي در سال 1391-1392 بود. نمونه مورد نظر شامل226 نفر كارمند بود. ابزارگردآوري اطلاعات، پرسشنامه نگرش فراحّدي شغلي بريسكو و همكارانش و نيز پرسشنامه شخصيت پنج عاملي نئو NEO-FFI بود. يافته­ها: نتايج حاصل از همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون و مدل معادلات ساختاري حاكي از همبستگي مثبت و معنادار بين برونگرايي و طرز تفكر فراحد و همبستگي منفي و معنادار بين عصبيت و وجداني بودن با اولويت تغييرپذيري بود، نتيجه­گيري: بدين صورت كه كارمنداني كه برونگرايي بيشتري دارند احتمالاً طرز تفكر فراحد بالاتري خواهند داشت و كارمنداني كه عصبيت كمتري دارند، اولويت تغييرپذيري بيشتري داشته و نيز كارمندان با ميزان كمتر وجداني بودن، احتمالاً از اولويت تغييرپذيري بالاتري برخوردارند.