يك پژوهش كيفي: بررسي عوامل موثر بر خوش بيني دانش آموزان به نظام آموزشي

خوش بيني نگرشي مثبت به جهان پيرامون است و فرد خوش‌بين با چنين نگرش مثبتي در تلاش است كه دنيا را به صورت بهتر و زيباتري ببيند. آنچه از تحقيقات انجام شده بر مي آيد اين است كه خوش بيني يكي از اصولي ترين مولفه هايي است كه امنيت را ارتقا مي دهد و موجب سلامتي، آرامش و مطلوبيت جامعه مي شود. از مهم ترين عوامل موثر بر انگيزش تحصيلي دانش آموزان خوش بيني آنها به نظام آموزشي است. بنابراين، هدف پژوهش حاضر بررسي عوامل موثر بر خوش بيني دانش آموزان نسبت به نظام آموزشي، بود. پژوهش حاضر با رويكرد كيفي و به روش نظريه زمينه اي انجام شد. ابزار پژوهش مصاحبه نيمه ساختار يافته بود. با بهره‌گيري از روش نظريه زمينه اي، داده هاي حاصل از مصاحبه هاي انجام شده با 30 نفر از دانش آموزان دبيرستان پسرانه شهيد فهميده شهر تهران، طي سه مرحله كدگذاري باز (اوليه)، محوري و گزينشي (انتخابي) شد. كدهاي باز شامل 33 مفهوم و كدهاي محوري شامل چهار مقوله عمده است كه مشتمل بر ويژگي هاي كاركنان مدرسه، ويژگي‌هاي محيطي و امكانات مدرسه، برنامه‌هاي مدرسه و ويژگي هاي دانش آموزان مي باشد. ميل به رشد فردي، به عنوان كد محوري پژوهش حاضر، شناسايي گرديد.