بررسي ارتباط چهار پلي مورفيسم در ژن TNP2 با روند اسپرماتوژنز و ايجاد ناباروري مردان

Study on association of four polymorphisms in TNP2 gene with spermatogenesis and causes of male infertility

در اسپرماتوژنز انسان، پروتامين ها به عنوان پروتئين هاي متصل شونده به DNA اسپرم جايگزين هيستون ها مي شوند. براي تمايز و بلوغ اسپرم جايگزيني هيستون ها با پروتامين ها ضروري است. آسيب در ژن هاي كد كننده پروتامين ها مي تواند منجر به تخريب اسپرماتوژنز و عدم تشكيل اسپرم كامل شده و در نتيجه سبب ناباروري مردان گردد. در اين تحقيق به بررسي حضور چهار پلي مورفيسم در ژن TNP2 از ژن هاي خانواده پروتامين ها و ارتباط آن با ايجاد ناباروري اديوپاتيك در مردان ازواسپرمي و اليگواسپرمي ايراني پرداخته شده است. حضور چهار پلي مورفيسم T1019G،G1272C، G deletion at 1036 and 1046در ژن TNP2، پس از استخراج DNA از نمونه خون 96 مرد ازواسپرم و اوليگو اسپرم با ناباروري اديوپاتيك و 100 نفر گروه كنترل با روش PCR-RFLP و PCR-SSCP بررسي شد و سپس با روش Sequencing نتايج تاييد شد.فراواني ژنوتايپ CC از پلي مورفيسم G1272C بين گروه بيمار و كنترل تفاوت نشان داد ولي با آناليز آماري اختلاف معني دار بين حضور اين پلي مورفيسم در مقايسه گروه بيمار با كنترل مشاهده نشد (P>0/05). همچنين پلي مورفيسم هاي T1019G و G deletion at 1036 and 1046در هيچ يك از گروه بيمار و كنترل مشاهده نشد. مقايسه نتايج اين تحقيق با مطالعات انجام شده در اين زمينه نشان داد كه بين حضور اين چهار پلي مورفيسم بررسي شده در ايجاد ازواسپرمي و اوليگواسپرمي با ناباروري اديوپاتيك در جمعيت مردان ايراني ارتباط معني داري وجود ندارد.

Protamines are DNA-binding proteins in the sperm nucleus, which cause differentiation of human spermatogenesis. Protamines required for packaging nucleus sperm by replacement of histones with protamines. Sperm protamine deficiency has been associated with spermatogenesis failed and caused male infertility. In this study association of four SNPs in TNP2 gene were studied in Iranian idiopathic infertile men with azoospermia or oligospermia. Analysis of four SNPs include T1019G, G1272C، G deletion at 1036 and 1046 in TNP2 gene was performed by DNA extraction from blood samples of 96 idiopathic infertile men with azoospermia or oligospermia and 100 normal control men. Then using restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) for detection of T1019G and G1272C, SNPs and for identification of G deletion at 1036 and 1046 used Single Strand Conformation Polymorphism (PCR- SSCP). Results were confirmed by DNA sequencing analysis. For (G1272C) in TNP2 gene, frequency of CC genotype was differented in fertile and infertile groups but statistical analysis showed no significant association related to this SNP in case and control groups. As also no polymorphisms were found for T1019G and G deletion at 1036 and 1046 nt. These results are consistent with previous studies and indicating that four tested SNPs was not associated with oligospermia and azospermia and idiopatic male infertility in Iranian population.