تدوين مدل ساختاري شيوه‌هاي فرزند پروري مادران بر اساس سبك‌هاي دلبستگي و كيفيت روابط موضوعي آنان در ميان مادران با فرزندان عادي و مبتلابه اختلال‌هاي اضطراب جدايي و وسواس - اجبار

هدف از انجام پژوهش حاضر تدوين مدل ساختاري شيوه‌هاي فرزند پروري مادران مبتني بر سبك‌هاي دلبستگي و كيفيت روابط موضوعي آنان در ميان مادران با فرزندان عادي و مبتلا به اختلال‌هاي اضطراب جدايي و وسواس- اجبار بود. تحقيق حاضر توصيفي و از نوع همبستگي-پيش‌بيني است. جامعه آماري از سه گروه مادران، داراي كودك مبتلا به اختلال‌هاي اضطراب جدايي، مبتلا به اختلالOCD، و عادي مراجعه كننده به مراكز مشاوره منطقه يك شهر تهران تشكيل شده است. در پژوهش حاضر از روش نمونه‌گيري در دسترس و حجم نمونه 450 نفر (150 نفر براي هر گروه) بود. ابزار هاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي ابعاد و سبك هاي فرزندپروري (PSDQ)، روابط موضوعي بل، دلبستگي بزرگسالي (فيني و نولر، 1994) و مصاحبه باليني ساختاريافته (SCID) بود. روش تجزيه و تحليل داده‌ها براي پرسشنامه ها از تحليل عاملي تأييدي و براي ازمون فرضيه ها از مدل معادلات ساختاري (SEM ) به كار بسته شد. يافته ها نشان داد كه كه شاخص هاي CV-red كه كيفيت ساختاري مدل را نشان مي دهد، براي تمام متغيرهاي وابسته مثبت شده است كه نشان دهنده كيفيت مناسب مدل است. همچنين مقادير AVE نيز نشان دهنده روايي تشخيصي خوب سازه هاي مدل است. شاخص GOF نيز 0/696 بدست آمده است كه با توجه به ملاك وتزلو و همكاران (2009) نشان مي دهد قدرت پيش بيني كلي مدل ساختاري زياد است و مدل آزمون شده در پيش بيني متغيرهاي مكنون درون زا موفق بوده است.