مضمون شناسي اسطوره اي در ادبيات تطبيقي و كيفيت كاربست آن

Mythical Thematology in Comparative Literature and How to use it

ادبيات تطبيقي همچون ساير علوم، داراي مباني نظري، اصطلاح شناسي و روش شناسي ويژه خود است. مكتب كلاسيك يا تاريخگراي ادبيات تطبيقي با روش هايي نظير تاثير و اقتباس، تصويرشناسي و ترجمه پژوهي كوشيده است متون ادبي را مطالعه و واكاوي نمايد. مضمون شناسي و واكاوي كيفيت حضور يك مضمون يا چهره اي تاريخي يا اسطوره اي اوليه در متن ادبي يكي از اين روش هاي پژوهشي است. پژوهش حاضر كوشيده است ضمن معرفي رهيافت مضمون شناسي و تبيين كيفيت كاربست آن در مطالعات تطبيقي، به تفاوت هاي ماهوي مضمون شناسي با نقد مضموني، بينامتنيت و كهن الگو، بپردازد براساس پژوهش حاضر، رجوع به پيش متن ها، اثبات وجود پيوند تاريخي ميان اساطير اوليه و روايت هاي منظوم يا داستاني معاصر، استخراج جوانب مورد توجه از يك اسطوره در روايت معاصر و ابعاد فروگذاشته شده آن و تبيين علل و عوامل اين مسئله، اركان اساسي يك پژوهش مضمون شناسانه را شكل مي دهند. در عين حال، اين پژوهش با پيشنهاد كردن روشي تركيبي در مطالعات مضمون شناسانه، بر اين باور است كه پژوهشگران امروزي با وجود توجه به عوامل برون متني و تاريخي موجود در پژوهش مضمون شناسانه، مي توانند به وجه ادبي متن نير بپردازند و از رهگذر رمزگشايي از رمزگان نهفته در آن، ميزان پيوند و ارتباط روايت معاصر را با الگوي اسطوره اي نشان دهند. اين امر در وهله بعد ضمن زدودن استتيك موجود در چنين پژوهش هايي، جنبه اي ديناميكي به آنها خواهد داد.