مطالعه تطبيقي وصيت اموال ديجيتالي در حقوق ايالات متحده آمريكا، كانادا و ايران

(Digital assets and will instructions (Comparative study of law in the USA, Canada and Iran

اموال ديجيتالي شامل ايميل‌ها، وبلاگ‌ها، شبكه‌هاي اجتماعي، فيلم و عكس ديجيتالي، بازي‌‌هاي رايانه‌اي، اي‌بوك‌ها، پول‌‌هاي الكترونيكي، نام دامنه و ... روز به روز اهميت بيش‌تري مي‌‌يابند. اين اموال رقيب جدي اموال مادي هستند كه بجز ارزش عاطفي گاه ميليون‌‌ها دلار ارزش اقتصادي دارند. استفاده رو به فزاينده از اين اموال اين پرسش را مطرح مي‌‌كند كه پس از مرگ استفاده‌‌كننده، چه بر سر اين اموال مي‌‌آيد؟ آيا قابل وصيت هستند؟ در غياب قانونگذاري چگونه بايد رفتار كرد؟ در فقدان قانونگذاري، دو نظريه در پاسخ به اين پرسش‌‌ها مطرح شده است. يك نظريه ريشه در حقوق قراردادها دارد كه برابر آن قرارداد ميان استفاده‌كنندگان از خدمات اموال ديجيتالي و ارائه‌دهندگان آن بايد مد نظر قرار گيرد و نظريه ديگر ريشه در حقوق اموال و مالكيت دارد بر اين باور است كه اين اموال همانند اموال مادي بعد از مرگ به ورثه و موصي‌له منتقل مي‌‌شود. به نظر مي‌‌رسد اين اموال با لحاظ مسائل حاكم بر آن همچون حفظ حريم خصوصي اشخاص قابل انتقال بعد از مرگ هستند و در بسياري از قراردادهايي كه ميان استفاده‌كنندگان از اين اموال و ارائه‌دهندگان آن منعقد مي‌‌شود و شرط عدم انتقال اموال بعد از مرگ را در آن گنجانده‌اند مخالف مصالح جامعه و نظم عمومي است.

Digital assets include an individual‘s email accounts, personal webpages, blogs, social networking sites, documents, videos, or photo storage sites. Technological innovations will most likely expand this list in the future, and digital assets are becoming more economically valuable. As more and more use social media to share personal information, privacy Issues and growing digital assets become critical to the discussion about control over user accounts after their death .There are two primary theories offered as a means for protecting a deceased person’s online privacy. The first is rooted in contract law, while the second is rooted in property law. The contract theory relies on analyzing terms of service agreements that users accept to determine the scope of their posthumous privacy rights, while the property theory evaluates whether a deceased user’s digital assets may be treated similarly to “real property” after death. Although the formation of digital asset contracts may be valid, this Article has argued that the terms prohibiting transfer after death and ignoring the testamentary intent of a testator should be unenforceable as against public policy.