تحليلي بر دوره آزمايشي استخدامي در قانون مديريت خدمات كشوري

افرادي كه به خدمت در دستگاه اجرايي، براي اشتغال در مشاغل دولتي، پذيرفته مي­شوند ممكن است صلاحيت علمي، عملي و اخلاقي لازم را نداشته باشند. در اين صورت، تحقق نظام اداري كارامد و شايسته كه با جذب و به كارگيري نخبگان تحقق مي­يابد، دور از دسترس خواهد ماند. از اين رو، قانون مديريت خدمات كشوري پيش‌بيني نموده همه كساني كه شرايط ورود به استخدام رسمي را كسب مي‌كنند، بايد دوره­اي را با عنوان «دوره­ آزمايشي كارمندان»، به مدت سه سال سپري كنند. در اين دوره، آموزش‌هاي لازم به مستخدم داده مي ­شود. اگر شرايطي از جمله: لياقت، خلاقيت، كارداني، روحيه خدمت به مردم، نوآوري و ... از مستخدم احراز و وي بتواند امتيازات لازم را كسب نمايد، با تأييد گزينش، استخدام رسمي آزمايشي او به رسمي قطعي مبدّل خواهد شد. اين مستخدمان در حكم مستخدمين رسمي و همانند آنها از حقوق و مزاياي كامل برخوردارند. با اين تفاوت كه وضعيت آنها متزلزل است؛ زيرا اگر در ضمن يا پايان دوره آزمايشي يا حتي تمديد دوره به مدت دو سال، شرايط براي تبديل به استخدام رسمي قطعي حصول نشود، ممكن است وضعيت آنها به استخدام پيماني تغيير يابد يا حكم استخدامي آنها لغو شود. مطالعه حاضر جنبه‌هاي مختلف دوره آزمايشي را در قانون مديريت خدمات كشوري مورد واكاوي قرار داده است