تحليلي بر بافت اجتماعي قهستان از ورود اســلام تا پايان قرن پنجم هجري

قهستان يكي از ايالات مهم ايران در قرون نخستين هجري به شمار مي رفت كه نامش با خراسان درآميخته بود. قهستان به دليل موقعيت سوق الجيشي، بافت جغرافيايي،‌ دوري از دستگاه خلافت و حضور گروه هاي مختلف سياسي، قومي و مذهبي از ديرباز مورد توجه بوده است. اهالي قهستان به مانند ساير مناطق بخش عمده هاي از زندگي خود را در گروه ها و قشرهاي اجتماعي مي گذراندند و در مقام عضو خانواده يا همسايه يا گروه خاص اجتماعي، اقتصادي، ‌ديني و قومي با ديگر افراد هم نوع خود در ارتباط بودند. تاريخ زندگي مردم قهستان در واقع به معني شرح حيات اجتماعي، اقتصادي و فكري مردم اين منطقه است كه متاسفانه با روش علمي مورد تحقيق و پژوهش قرار نگرفته است و مورخان و صاحبنظران در راه تدوين زندگي اكثريت مردم آنجا قدم موثري برنداشته اند و اغلب مورخان توان خود را در اختيار صاحبان قدرت گذاشته اند و به خصوصيات زندگي اكثريت مردم كه طبقه ي موثر و فعال جامعه را تشكيل مي دادند، ‌توجه نمي كردند. آنچه قهستان را به نوعي از ساير مناطق متمايز مي سازد،‌ وجود گروه هاي مختلف است كه شناخت اين مسأله تا حدودي اوضاع اجتماعي اين منطقه را روشن مي سازد. اين پژوهش در پي ترسيم تصويري كلي از بافت اجتماعي و ويژگي ها و عناصر مختلف اين منطقه در پنج قرن نخست هجري است. در واقع اين پژوهش پاسخي است به اين پرسش كه بافت اجتماعي در منطقه ي قهستان از ورود اسلام تا پايان قرن پنجم هجري چگونه و تابع چه مسائلي بوده است؟ مقاله ي پيش رو به شيوه ي توصيفي تحليلي و براساس منابع كتابخانه اي صورت گرفته است.