مسيحيت در آثار متكلمان مسلمان (تا قرن 6هـ)

Christianity in the Writings of Islamic Theologians

مسيحيت به عنوان ديني بزرگ همواره موضوع توجه متكلمان مسلمان بوده است. در اين نوشتار ضمن بررسي مباحث عمده مسيحي در متون كلامي اسلامي تا قرن ششم هجري، به نوع نگاه و موضع گيري هاي متكلمان اوليه به عنوان طليعه داران گفتگوي اديان اشاره خواهيم كرد. متكلمان مسلمان با تكيه بر معلومات كسب شده از قرآن كريم، با دلايل و روش هاي مختلف به نقد عقايد و آموزه هاي مسيحي پرداختند. گروهي از متكلمان متن اناجيل را معيار نقد و بررسي اين آموزه ها قرار دادند و عده اي ديگر علاوه بر مراجعه به انجيل ها به دلايل عقلي و منطقي استناد نموده اند. بيشترين حجم اين نقد و بررسي ها به مباحثي چون خدا، ماهيت عيسي، اتحاد و اقانيم ثلاثه يا تثليث اختصاص دارد و آنان حتي گاهي در نقد خود نيم نگاهي به فرق كلامي اسلامي، و شباهت اين فرقه ها با فرقه هاي مسيحي نيز داشته اند.

Christianity, as a great religion has been the focus of Muslim theologians' attention and relying on the information derived from the Holy Quran, they tried to analyze and criticize Christian beliefs. They generally referred to the Gospels as the main reference of arguments and the major part of their analysis was concerned with the concept of God, the nature of the Christ, the unio‎n and the Trinity. Furthermore, they also tried to give a fair survey the Islamic theological sects and compare them with certain sects of Christian sects. Therefore, this article deals with major Christian doctrines which were reflected in the Islamic theological writings; it moreover, brings into perspective the viewpoints of early Muslim theologians as the forerunners of the religious dialogue.