تاثير آموزش تفكر انتقادي بر استرس شغلي پرستاران بخش روان پزشكي

The effect of critical thinking training on nurses’ job stress in psychiatric ward

مقدمه: پرستاران شاغل در بخش ­هاي روان­پزشكي سطح بالايي از استرس را در زندگي حرفه ­اي خود تجربه مي­كنند، بنابراين استفاده از روش هاي پيشگيرانه و كارآمد، ضروري به نظر مي­رسد. هدف از اين مطالعه، تعيين تاثير آموزش تفكر انتقادي بر استرس شغلي پرستاران شاغل در بخش روان مي­باشد. روش ­كار: نمونه­ ي اين پژوهش مداخله­ اي با گروه آزمون و شاهد را 60 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان روان­پزشكي ابن­سيناي مشهد در بهمن 1391 تشكيل مي­دادند كه تصادفي به دو گروه مساوي تقسيم شدند. ابزار پژوهش، پرسش­نامه ­ي استرس شغلي كارازاك بود كه در سه مرحله ­ي قبل از مداخله، يك و دو ماه بعد از مداخله تكميل شد. كارگاه دو روزه­ ي 6 ساعته به فاصله ­ي يك هفته براي گروه آزمون اجرا شد. در گروه شاهد نيز طي دو جلسه­ ي 6 ساعته به فاصله­ ي يك هفته، نشانه­ ها و اصطلاحات روان­پزشكي آموزش داده شد. داده­ ها با آزمون­هاي مجذور خي، تي، تحليل واريانس، فريدمن و با نرم­ افزار SPSS نسخه­ ي 11/5انجام شد. يافته­ ها: ميانگين نمره ­ي استرس شغلي كلي گروه آموزش تفكر انتقادي از (92.1±7.6) به 84.8±6.4 در يك ماه بعد و 81.5±6.9 در مرحله ­ي پي­گيري دو ماه بعد از مداخله تغيير يافته كه به طور معني­ داري كمتر از گروه شاهد است (P<0.001). درگروه شاهد نيز ميانگين نمره ­ي استرس شغلي در مرحله­ ي يك ماه و پي­گيري دو ماه بعد به طور معني داري نسبت به مرحله ي قبل از مداخله افزايش يافت (P<0.001). نتيجه ­گيري: آموزش تفكرانتقادي مي­تواند شيوه ­ي موثري براي كاهش استرس شغلي باشد، لذا پيشنهاد مي­شود مورد توجه مديران قرار گيرد.

Introduction: Psychiatric nurses tolerate high levels of occupational stress; hence, stress management methods should be implemented to prevent this stress’s effects on these nurses. The aim of this study is to determine the effect of critical thinking training on the nurses of psychiatric wards’ job stress. Materials and Methods: This is an experimental study of the pre-post test design or the control group. Sixty nurses and healthcare workers, working at Ibn-e-Sina psychiatric hospital of Mashhad were recruited. They have been randomly assigned into the experimental (n=30) and control (n=30) groups. Karasak job stress was used as the scale for data collection in three stages; before intervention, 1month, and 2month after the intervention. This intervention included two 6 hours sessions of critical thinking training, which were carried out with an interval of one week. Similarly, in control group two 6 hours sessions where held with an interval of one week to teach the terms of psychiatric symptoms to the nurses. Data were analyzed by χ2, t-test, ANOVA and Fridman by SPSS-11.5. Results: The results of this study reveal that the mean score of the job stress in the experimental group in pre-intervention stage (92.1±7.6) has been decreased to 84.8±6.4 one month after intervention, and to 81.5±6.9 in the third stage (two month after the intervention), which is significantly more than the control group (P<0.001). The job stress of the control group increased admirably one month and two month after the intervention stage (P<0.001). Conclusion: As critical thinking training is an effective method to decrease the job stress, it is suggested that the managers consider it to decrease the nurses’ job stress.