هوش فرهنگي و يادگيري مهارتهاي زبان فارسي در فارسي آموزان غيرايراني

Cultural Intelligence and Learning Linguistic Abilities in Non- Iranian Persian Language Learners

در پي گسترش فرايند جهاني شدن، حضور و زندگي در ساير كشورها و به تبع آن، تعامل با مردمي كه فرهنگ و آداب و رسومي متفاوت دارند، به چالشي بدل گرديد كه حوزههاي مختلفي همچون تجارت جهاني، روابط بين الملل، آموزش زبان و... را درگير نمود. تلاش جوامع انساني براي به حداقل رساندن اين چالش، منجر به ظهور مفاهيم و راهكارهايي گرديد كه پيدايش مفهوم هوش فرهنگي از آن جمله است. پژوهش حاضر نيز در زمرهي پژوهش هايي محسوب ميگردد كه قصد دارد با اندازه گيري هوش فرهنگي فارسي آموزان غيرايراني مركز آموزش زبان فارسي دانشگاه بين المللي امام خميني(ره)، به بررسي رابطه ي ميان اين مفهوم با پيشرفت تحصيلي آنان در چهار مهارت زباني بپردازد. به همين منظور، 124 نفر از زبان آموزان مركز آموزش زبان فارسي دانشگاه بين المللي امام خميني(ره) از ميان 260 زبان آموزي كه به تازگي دورهي پايه ي زبان فارسي را گذرانده بودند، به روش تصادفي به عنوان آزمودني هاي پژوهش انتخاب گرديدند و سپس با اندازه گيري ميزان هوش فرهنگي آنان از طريق پرسشنامهي هوش فرهنگي آنگ و همكاران (2007)، به تحليل رابطه ي ميان مولفه هاي چهارگانه ي فراشناختي، شناختي، انگيزشي و رفتاريِ هوش فرهنگي با ميزان پيشرفت تحصيلي زبان آموزان در قالب نمرات پاياني چهار مهارت زباني آنان در مركز آموزش زبان فارسي پرداخته شد. علاوه بر اين، در اين پژوهش، همبستگي ميان هوش فرهنگي و مولفه هاي آن و مهارت هاي زباني زبا ن آموزان بر حسب جنسيت و سطح تحصيلات آزمودني ها نيز مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج به دست آمده از اين تحقيق حاكي از اين است كه: 1- رابطه ي معناداري ميان مهارت خواندن با هوش فرهنگي و دو مولفه ي رفتاري و فراشناختي آن، همچنين ميان مهارت شنيدن با هوش فرهنگي و مولفه ي رفتاري آن وجود دارد. 2- ميان مهارت خواندن و معدل كل مهارت ها با هوش فرهنگي در گروه مردان آزمودني رابطه ي مثبت و معناداري وجود دارد. 3- دو مهارت خواندن و شنيدن با هوش فرهنگي در گروه آزمودني هاي فاقد تحصيلات دانشگاهي، داراي رابطه ي مثبت و معناداري هستند.

Thanks to the spread of Globalization process, traveling and living in other countries and interacting to people whose culture and customs are different causing a challenge. It covers the various domains such as: Global trading, International relations, Language teaching and so on. The attempt to decline this challenge resulted in emerging the new concepts and guidelines. One of these concepts is Cultural Intelligence. This article aims by measuring CQ of non-Iranian students learning Persian as a foreign/ second language at Persian Language Center of Imam Khomeini International University to investigate the relationship between CQ and their educational improvement in four abilities.For this, 124 learners of this center that have currently passed the elementary level, through random selection were asked to participate in this research. The CQ questionnaire of Ang et al (2007) was given to measure the CQ of the learners. Also in order to determine the rate of their educational improvement, their individual final scores in four abilities at previous term were measured. The relationship between four components of CQ, that is, motivational, behavioral, cognitive, metacognitive intelligences and educational improvement was analyzed. In addition, in this research, the correlation between CQ and linguistic components of learners in terms of gender and level of their education was evaluated. It was found out that: 1- there is a significant relation between reading ability and two components of CQ, namely: behavioral and cognitive components. The relationship between Listening ability and behavioral intelligences is significant. 2- It was also found out in the male subjects, the relationship between reading ability and total average gained from four abilities and CQ is positive and significant. 3- and finally, in subjects without academic education between two abilities namely, listening and reading abilities and CQ exists a significant relation.