مطالعه تطبيقي شرط ماهوي گام ابتكاري در حق اختراع

گام ابتكاري بدين معنا است كه اختراع با توجه به فن يا صنعت قبلي براي شخص با مهارت معمولي در دانش بديهي نباشد. در اغلب قوانين و مقررات اين شرط به تفكيك از ساير شرايط ماهوي اختراع از جمله شرط تازگي مورد تصريح قرار گرفته است. اين امر نشانگر اهميت فراوان اين شرط در نظام اختراعات بوده كه مطالعه مباني مختلف آن حكايت از اين موضوع دارد اما اين شرط در حقوق ايران به درستي شناسايي نگشته و به همين دليل در قانون ثبت اختراعات، طرح‌هاي صنعتي و علائم تجارتي مصوب 1386، با ابهام مورد اشاره قرار گرفته است، به گونه‌اي كه شائبه يكي بودن آن با شرط تازگي رفته است. در تحقيق حاضر مي‌كوشيم ضمن بيان مفهوم شرط گام ابتكاري و مقايسه آن با مفاهيم مشابه، مباني مختلف آن و جايگاهش در قوانين و مقررات گوناگون، موضع حقوق ايران در اين زمينه را مشخص و پيشنهادات مقتضي را ارائه نماييم.