عنوان مقاله :
تطابق زمان دستوري در دامنهٔ آينده
عنوان به زبان ديگر :
The Sequence of Tense in Future Domain
پديد آورندگان :
خوشدوني فراهاني، اكرم دانشگاه پيام نور تهران , درزي، علي دانشگاه تهران - گروه زبانشناسي , مهدي بيرقدار، راضيه دانشگاه پيام نور تهران - گروه زبان شناسي و زبان هاي خارجي , روشن، بلقيس دانشگاه پيام نور تهران - گروه زبان شناسي و زبان هاي خارجي
كليدواژه :
زمان دستوري مطلق , زمان دستوري نسبي , تقدم , همزماني , تاخر
چكيده فارسي :
مطالعهٔ حاضر به بررسي ترتيب زماني موقعيت ها در زبان فارسي مي پردازد كه با نام سنتي "تطابق زمان دستوري" شناخته مي شود. در اين راستا با به كارگيري چارچوب نظري دكلرك (1991 الف)، و معني شناسي و كاربردشناسي حاصل از قوانين محاوره گريس (1975)، فرضيهٔ مناسبي براي پاسخ به سوالات تطابق فراهم مي كنيم و نشان مي دهيم كه موقعيت جملهٔ پيرو در حالت بينشان با زمان دستوري نسبي و در حالت نشاندار با زمان دستوري مطلق بيان مي شود. بررسي روابط زمان دستوري در دامنهٔ آينده زواياي بيشتري از كاربرد نظريهٔ دكلرك را دربرمي گيرد، تقدم در اين دامنه با صورت هاي فعلي گذشته يا ماضي نقلي، همزماني با مضارع، و تاخر با آينده يا حال مايل به آينده نشان داده مي شود كه هر يك مي تواند زمان جهت يابي مركزي جديدي بوده و زيردامنه اي را ايجاد كند. همچنين نشان مي دهيم كه همهٔ قواعد حاكم بر گسترش دامنه هاي زمان دستوري براي گسترش زيردامنه ها نيز به كار مي روند. توان توضيحي تحليل پيشنهادي علاوه بر نقل قول غيرمستقيم، در انواع ديگر جملات مركب، حتي جملات سادهٔ پيدرپي قابل رؤيت است.
چكيده لاتين :
This study is some attempt to realize the temporal order or relations of situations in Persian what traditionally known as “Sequence of Tense” (SOT). Declerck's theory (1991a)، together with particular Semantics and pragmatics coming from Grice's conversation Maxims، helps us to provide proper hypothesis to answer SOT questions. According to the hypothesis، subclause situation is shown in unmarked case by relative tense and in marked case by absolute tense. Investigting tense relations in future domain involves more edges of the theory. Priority in this domain is shown with past or present perfect، simultaneity with present، and posteriority with future or futurish forms. Each of these tense forms can be central orientation time of a new domain and create a subdomain. All rules governing on extending tense domains are also used in extending subdomains. In addition to indirect speech، the explanatory force of this analysis is visible in the other kinds of complex sentences even independent ones which following each other
عنوان نشريه :
پژوهش هاي زبانشناختي در زبان هاي خارجي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي زبانشناختي در زبان هاي خارجي
