تحليل تصادفات جاده اي با رويكرد اقليمي و ارائه الگو براي مداخله پيشگيرانه پليس راهور؛ مورد مطالعه (جاده هاي شمال غرب كشور)

زمينه و هدف: صدمات و خسارات ناشي از تصادفات جاده اي، امري مهم و فراوان است كه در اغلب موارد ناديده گرفته شده است. پژوهش حاضر بر آن است با نگاه موشكافانه به تحليل و بررسي عناصر اقليمي موثر بر وقوع تصادفات مبتني بر مطالعه منابع معتبر داخلي و خارجي در منطقه شمال غرب ايران بپردازد. مطالعه متغيرهاي آب وهوايي در اين منطقه ازاين جهت داراي اهميت هستند كه مي توان خطر ناشي از مخاطرات اقليمي بر روي سطح جاده ها را در كنترل داشت. روش: روش تحقيق از نظر ماهيت، روش و نحوه انجام آن از نوع توصيفي- تحليلي است و براي مطالعه در زمينه تحليل تصادفات از روش هاي آماري مانند ميانگين ها و آزمون هاي آماري استفاده شد. نتايج و يافته ها: نتايج اين تحقيق نشان داد كه فقط در فصل زمستان بيشترين عناصر اقليمي يعني پوشش ابر، رطوبت نسبي، سرعت باد و بارش، نقش مستقيمي را داشته است. اما دما نقش معكوس در بروز تصادفات از خود نشان داده است. عنصر دما فقط در فصل پاييز با يك نوسان در بروز تصادفات نقش دارد و در سه فصل ديگر به صورت معكوس در بروز تصادفات نقش آفريني كرده است. همچنين رطوبت نسبي فقط در فصل بهار نقش معكوس در بروز تصادفات دارد و در سه فصل ديگر، نقش مستقيم را به خود اختصاص داده است. عنصر باد فقط در فصل بهار و زمستان كمترين نقش را در بروز تصادفات داشته و در ديگر فصل ها نقش ثابتي داشته است. درنهايت يافته ها نشان داد براي ارائه الگوي مداخله پيشگيرانه پليس در كاهش نقش اثر اقليم در تصادفات؛ اصلاح فرهنگ ترافيكي و رانندگي، اجراي قوانين رانندگي براي همه طبقات جامعه و همچنين آموزش براي كاهش تصادفات جاده اي، الزام آور است.