سير تحول فكر و انديشة ايمانوئل سودنبرگ، عارف پروتستان قرن هجدهم

The Thoughts and Teachings of Emanuel Swedenborg

انديشه هاي ايمانوئل سودنبرگ متأثر از فضاي فكري زمانۀ او بود. موضوع بزرگ آن زمانه را دوگانگي و تباين ميان علم و دين مي دانند. او با برگزيدن مسير علم سير خود را شروع كرد تا اينكه به قلمرو متعالي واقعيات معنوي رسيد و به فراسوي دانش زمانه برآمد. وي نه از علم خود چشم پوشيد و نه از ايمانش بلكه دست به تركيب جهان بيني هايي زد كه رو در روي يكديگر ايستاده بودند. سودنبرگ سعي داشت نظريات خود را كه شايد امكان تجربۀ آن براي همگان ممكن نبود، بصورت منطقي و عاقلانه بازگو كند. تحولات افكار و آرا سودنبرگ از گستره آرا يك دانشمند عالم فيزيكي و مادي شروع شد و به گستره شهودات يك عارف مسيحي پروتستان انجاميد. حضور او در پايان قرن هفدهم و سال هاي آغازين قرن هجدهم در مكتب لوتري يادآور ياكوب بومه بود. وي عرفاني را بنيان نهاد كه تنها بر مفاهيم كتاب مقدّس در دين مسيحي تكيه داشت.

Emanuel Swedenborg was strongly influenced by the intellectual debates of 18th century. The great problem of that time was the dichotomy between science and religion. He started his career as a scientist, but after a mystical experience he ended with the path of religion and spirituality. However, he did not give up the path of science and tried to make a compromise between religion and science. Swedenborg had some strange experiences which he tried to express them logically. As a Protestant mystic, Swedenborg's thoughts is somehow a reminiscent of Jacob Boehme's ideas. His mysticism is mainly based on the Biblical teachings.