بازگشت امر سياسي از ديدگاه شنتال موف و ارنستو لاكلائو

the Return of the Political from the Perspective of Mouffe and Laclau

سياست آوردگاهي به حساب مي آيد كه در آن قطب هاي متعارض در برابر يكديگر صف كشيده راه را براي آزادي، هژموني و شكل گيري رژيم هاي حقيقت فراهم مي سازند. اعتقاد به سياست به عنوان آوردگاهي كه تعارض هاي هويتي همديگر را تعيين حدود مي نمايند مورد توجه لاكلائو و موف به حساب مي آيد. اين دو در صدد هستند تا از دموكراسي هاي موجود دموكراسي زدايي كرده تا بتوان دموكراسي در فضاي پسا دموكراتيك صورت بندي نمايند.بنابر اين، بازگشت امر سياسي نتيجه شالوده شكني دموكراسي هاي موجود غربي است بدين گونه كه مجموعه هاي از غيريت ها كه دشمن تلقي مي شوند به درون گفتمان دموكراتيك راه يافته، رقيب به حساب آيند. فرايند اين نقل و انتقال از سياست و گفتمان به امر سياسي موضوع اين نوشته است. شنتال موف در كتاب بازگشت امر سياسي تلاش كرده است تا با نقد وضع موجود مردم سالاري هاي مدرن راه را براي ورود غيريت ها بر سر خوان مردم سالاري راديكال و متكثر غربي هموار نمايد.

Politics must be regarded as an arena upon which the opponents stand against one another paving the way for liberation, hegemony and the formation of regimes of truth. The belief to politics as an arena on which identitary oppositions delimit each other becomes dominant in Laclau and Mouffe’s language. These two characters aim at de-democratising the present democracies in order to formulate democracy in the post-democratic time. Therefore, the return of politics resulted from de-construction of the current western democracies insofar as the enemies turn into adversaries. The process of transforming politics and discourse to the political is the subject of this essay.