مطالعه و معرفي فلور منطقه حفاظت شده مانشت و قلارنگ در استان ايلام

Study and introducing of flora of the protected area of Manesht and Qalarang in Ilam province

در اين مطالعه، فلور منطقه حفاظت‌شده مانشت و قلارنگ در استان ايلام مورد بررسي قرار گرفت. اين منطقه در طول 46 درجه و 18 دقيقه تا 46 درجه و 37 دقيقه شرقي و عرض 33 درجه و 26 دقيقه تا 33 درجه و 45 دقيقه شمالي واقع شده است. طبق روش مرسوم مطالعات فلوريستيك، گياهان از منطقه نامبرده جمع‌آوري، شناسايي و در هرباريوم دانشگاه پيام نور ايلام قرار داده شدند. اين مطالعه نشان داد كه در منطقه حفاظت‌شده مانشت و قلارنگ 52 تيره، 156 جنس و 231 گونه گياهي وجود دارد. بزرگترين تيره، Compositae با 18 جنس و 29 گونه و بزرگترين جنس Astragalus از تيره Fabaceae با 11 گونه است. شكل‌هاي زيستي گياهان منطقه طبق روش رانكاير شامل 9 درصد فانروفيت، 13 درصد كريپتوفيت، 42 درصد همي‌كريپتوفيت، 4 درصد كامفيت و 32 درصد تروفيت است. درصد بالاي عناصر ايراني-توراني، نشان مي‌دهد كه منطقه حفاظت‌شده مانشت و قلارنگ به اين فيتوكوريون تعلق دارد. همچنين، اين مطالعه تنوع گونه‌اي بالا و غالبيت بارز گياهان همي‌‌كريپتوفيت را نشان داد كه احتمالاً ناشي از ارتفاع بالا و سرماي شديد حاكم بر منطقه در فصل نامساعد است. همچنين وفور گونه‌هاي تروفيت هم به ارتفاع منطقه و هم تخريب‌هاي شديد و آشكار ناشي از چراي مفرط، قطع درختان توسط دامداران و هم‌جواري آن با شهر ايلام مرتبط است.

In this study, flora of the protected area of Manesht and Qalarang in Ilam province, was surveyed. The area was located in 46° 18´ E to 46° 37´ E and 33° 26´ N to 33° 45´ N. The method of plant study was classical method of taxonomic studies. Using different botanical references and differerent flora, collected plants were identified as families, genera and species, herbarium specimens are deposited in herbarium of Payame Noor University of Ilam. It was shown that there were 52 families, 156 genera and 231 plant species in this area. The largest family was Compositae with 18 genera and 29 species, and the largest genus was Astragalus (Fabaceae) with 11 species. According to Raunkiaer, life forms of the studied plants were categorized as: Hemicryptophytes (42%), Therophytes 32%, Cryptophytes 13%, Phanerophytes 9% and Chamaephytes 4%. High percentage of Irano-Touranian elements indicated that the area belonged to this phytochorion. This study also showed high species richness and palpable predominance of Hemicryptophytes which probably resulted from high elevation and cold climate encompassing the area. Also, high abundance of Throphytes species was probably due to high elevation and severe destruction of habitat, over-grazingand contiguity to the city of Ilam.