مقايسه ي ادراك درد، راهبردهاي مقابله با درد و خودكارآمدي درد در زنان ورزشكار و غير ورزشكار

مقدمه: درد، تجربه‌ي حسي ناخوش‌آيندي است كه در برابر آسيب جسمي واقعي يا بالقوه به وجود مي‌آيد. ورزش، يكي از عوامل تاثيرگذار بر درد است. هدف پژوهش حاضر، مقايسه‌ي ادراك شدت درد، راهبردهاي مقابله با درد و خودكارآمدي درد در زنان ورزشكار و غير ورزشكار است. روش ‌كار: اينمطالعه به روش علي – مقايسه‌اي بر روي 60 نفر زن ورزشكار حرفه‌اي و 60 نفر زن غير ورزشكار از دانشجويان سال تحصيلي 93-1392، دانشگاه شيراز صورت گرفته كه به روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش پرسش‌نامه‌ي درد مك‌گيل، خودكارآمدي درد و راهبردهاي مقابله با درد بوده‌اند. داده‌ها از طريق آمار توصيفي، آزمون لوين و تحليل واريانس چندمتغيري و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 16 مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ ها: نتايج نشان داد كه زنان ورزشكار نسبت به زنان غير ورزشكار ادراك درد پايين‌تر (0/003=P) و خودكارآمدي درد بالاتري ( P <0.001). دارند. به علاوه اين زنان از راهبردهاي مقابله‌ ي توجه‌برگرداني، تفسير مجدد از درد، ناديده انگاشتن، اميدواري يا دعا، گفتگو با خود و افزايش فعاليت به ميزان بيشتري (P <0.001). استفاده مي‌كنند. اين در حالي است كه زنان ورزشكار كمتر از زنان غير ورزشكار به فاجعه‌آفريني درد (0/003=P) مي‌پردازند. نتيجه‌ گيري: بنا بر نتايجاين پژوهش، ورزش بر تجربه‌ي ادراك درد، خودكارآمدي درد و استفاده از راهبردهاي مقابله با درد در زنان، موثر است.