تأثير فعاليت ورزشي هوازي و محدوديت كالريك بر سطوح سرمي كمرين و شاخص مقاومت به انسولين در زنان مبتلا به ديابت نوع دو

EFFECT OF AEROBIC EXERCISE AND CALORIC RESTRICTION ON SERUM CHEMERIN LEVELS AND INSULIN RESISTANCE INDEX IN WOMEN WITH TYPE 2 DIABETES

مقدمه: التهاب نقش مهمی در فرایندهای مقاومت به انسولین ایفا می‌كند و به‌نظر می‌رسد واسطه‌های شیمیایی مانند كمرین در مقاومت به انسولین نقش محوری دارند. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه‌ی آثار فعالیت هوازی و محدودیت كالریك بر سطوح سرمی كمرین و شاخص مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع دو می‌باشد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی نیمه‌تجربی، 30 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع دو (میانگین سن 4/٥±3/49 سال؛ وزن3/7±8/٧8 كیلوگرم) در این پژوهش شركت نمودند و به‌طور تصادفی به سه گروه محدودیت كالریك (گروه تجربی١)، فعالیت هوازی به‌همراه محدودیت كالریك (گروه تجربی٢) و كنترل تقسیم شدند. گروه تجربی ١ از یك رژیم غذایی با ٢٥% محدودیت كالریك به‌مدت 12 هفته استفاده نمودند. آزمودنی‌های گروه تجربی ٢ نیز از یك برنامه‌ی تمرینی شامل فعالیت هوازی و دویدن بر روی تردمیل و 50% محدودیت كالریك برنامه‌ی رژیم غذایی گروه تجربی ١ به‌صورت تركیبی استفاده نمودند (٥/١٢% افزایش هزینه‌ی انرژی و ٥/١٢% محدودیت كالریك). قبل و پس از 12 هفته، خونگیری به‌منظور اندازگیری كمرین، اینترلوكین 6، گلوكز و انسولین انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تی زوجی و آنالیز واریانس یك‌طرفه در سطح معناداری (٠٥/٠P<) تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد كه نمایه‌ی توده‌ی بدنی (BMI)، نسبت دور كمر به دور لگن (WHR)، شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) و اینترلوكین6 در همه‌ی گروه‌های تجربی كاهش معناداری داشت (٠٥/٠P<). نتایج حاكی از كاهش معنادار سطوح كمرین در گروه‌های تجربی ١ (٠01/٠P=) و ٢ بود (٠01/٠P=). بین تغییرات كمرین با تغییرات BMI، HOMA-IR، WHR و اینترلوكین6، همبستگی معناداری مشاهده گردید (٠٥/٠P<). نتیجه‌گیری: با توجه به رابطه‌ی كمرین با مقاومت به انسولین و نیز تأثیرپذیری آن‌ها از تمرین هوازی و محدودیت كالریك، ممكن است، كاهش سطوح آن نقش ویژه‌ای در كاهش مقاومت به انسولین، ایفا نماید.  

Background: Inflammation plays an essential role in the insulin resistance process, and chemokines, such as chemerin, seem to play a pivotal role in the pathogenesis of insulin resistance. The aim of this study was to compare the effects of aerobic exercise and caloric restriction on chemerin levels and insulin resistance index in women with type 2 diabetes. Methods: In a quasi-experimental study, 30 type 2 diabetes women were recruited (Mean age: 49.3±5.4 yr; weight: 78.8±7.3kg). Subjects randomly were divided into three groups: caloric restriction (experimental group 1 or CR), aerobic exercise with caloric restriction (experimental group 2 or EX+CR) and control group. In CR group, subjects follow a diet with 25% caloric restriction for 12 weeks. Subjects in CR+EX group used a training program including aerobic exercise and running on treadmill and diet with 50% caloric restriction of CR group (12.5% caloric restriction+12.5% increase in energy expenditure). Before and after 12 weeks, blood sampling for measurement of chemerin, IL-6, glucose and insulin was carried out. Data were analyzed by paired sample t-test and one way ANOVA at significant level of p<0.05. Results: Results showed that body mass index (BMI), waist to hip ratio (WHR), insulin resistance index (HOMA-IR) and interleukin6 decreased significantly in experimental groups. chemerin levels were increased significantly in CR (P=0.001) and EX+CR groups (P=0.001). Significant correlation were seen between changes of chemerin with changes of BMI, WHR, HOMA-IR and interleukin6 (P<0.05). Conclusion: According to the relationship between chemerin and insulin resistance and also, its effectiveness of aerobic exercise and caloric restriction, decreased levels of chemerin may play a special role in reduction of insulin resistance.