بلوك كامل قلبي مادرزادي، معرفي يك مورد و مرور مقالات مشابه

Congenital Complete Heart Block case report and literature review

چكیده زمینه و هدف: از آنجاییكه برای تشخیص موراد بدون علامت بلوك كامل قلبی كودكان، باید ECG انجام شود و در ارزیابی قبل از عمل كودكان بدون علامت معمولا مطالعه الكتروكاردیوگرافی انجام نمی شود ، لذا ممكن است در شروع بیهوشی با موارد تشخیص داده نشده بلوك كامل قلبی(Complete Heart Block=CHB) مواجه شویم كه نحوه اداره این بیماران موضوع بحث این مقاله است و ما به معرفی پسر بچه سه ساله ای می پردازیم كه پس از القای بیهوشی با CHB مواجه شده ایم. معرفی بیمار: پسر بچه 31 ماهه 15 كیلوگرمی كه پس از القای بیهوشی عمومی برای جراحی آنتی ریفلاكس كلیه دچار برادیكاردی شده بود كه پس از مشاوره اورژانس كاردیولوژی با تشخیص اولیه بلوك كامل قلبی، ریورس شده و برای اقدامات تشخیصی و درمانی بعدی به بخش مراقبت های ویژه قلب كودكان ارجاع شده بود. در ECG اولیه ریت دهلیزی 150 و ریت بطنی 70 و كمپلكس های بطنی باریك بود. برای بیمار پیس موقت پوستی تعبیه شد و اكوكاردیوگرافی نرمال داشت و پس از آماده شدن بخش آنژیوگرافی پیس میكر موقت وریدی تعبیه شد. سپس هولتر مانیتورینگ 24 ساعته با ریت زمینه ای 40 ضربه در دقیقه، برای بیمار انجام شد كه نشان دهنده بلوك كامل قلبی بیمار با تعداد ضربان قلب متوسط 90 ضربه در دقیقه بود و یافته مثبت دیگری نداشت. با توجه به برطرف نشدن بلوك قلبی بیمار بعد از گذشت چند روز، احتمال مادرزادی بودن CHB مطرح شد. سپس بیمار با پیس میكر موقت وریدی جهت انجام عمل جراحی آنتی ریفلاكس به بیمارستان مبداء ارجاع و پس از انجام عمل جهت مراقبت ICU پذیرش مجدد شد و دو روز بعد از عمل با توجه نداشتن هیچگونه علامت، پیس بیمار خارج و بیمار با توصیه به مراجعات بعدی جهت فالوآپ ترخیص گردید. بحث و نتیجه گیری: از آنجاییكه داروهای بیهوشی می توانند باعث تشدید برادیكاردی شوند، برای مواجهه با چنین موارد تشخیص داده نشده، آماده داشتن داروهای پیس میكر شیمیایی، پیس موقت و فرد كارآزموده برای استفاده از آن لازم است و در موارد تشخیص داده شده، ، قبل از شروع عمل جراحی باید پیس میكر تعبیه شده و از عملكرد آن اطمینان حاصل شود.

Abstract: Background and Aim: Since electrocardiography (ECG) is essential for the diagnosis of pediatric asymptomatic Complete Heart Block (CHB) and it is not usually done in the preoperative evaluation of asymptomatic children, physicians might confront with asymptomatic cases of CHB at anesthesia induction. Case Report: In this study, we introduced a 31-month-old boy who faced CHB after anesthesia induction. The mentioned 15-kg-weighted child who had got involved in bradycardia after the induction of anesthesia for renal anti-reflex surgical procedure. Anesthesia was reversed after diagnosis of CHB and emergency cardiology consultation was performed and referred to pediatric cardiac ICU for further evaluation. In the primary ECG, atrial and ventricular beats were 150 and 70 rhythms, respectively, and ventricular complexes were also narrow. A temporary transcutaneous cardiac pacemaker was placed and a normal echocardiography was detected. After the preparation of Angiography Unit, he was provided with a temporary intravenous pacing. A 24-hour Holter Monitoring with the underlying heart rate of 40 bpm was implemented for the patient as an indication of his CHB with an average heart rate of 90 bpm. No other positive finding was obtained. Regarding lack of the patientʹs improvement after several days, his probable congenital CHB was posed. Subsequently, the patient with a intravenous temporary pacemaker was referred to the referral hospital for surgical procedure and then readmitted at ICU. Two days after the surgery, his pacemaker was removed and he was discharged and recommended for follow-up visits Since anesthetic drugs can intensify bradycardia, preparation of chemical pacemaker, temporary pacemaker, and a skilled physician for their utilization in case of confrontation with such undiagnosed problems is necessary. Moreover, for instances of diagnosed cases, pacemakers should be positioned before commencing anesthesia induction after confirmation of their proper performance.