رژيم غذايي پلنگ ايراني (Panthera pardus saxicolor) در پارك ملي تندوره طي فصول تابستان و پاييز

Summer and autumn diet composition of the Persian Leopard (Panthera pardus saxicolor, Pocock 1927) in Tandoreh National Park of Iran

پلنگ داراي يكي از گسترده ترين پراكنش ها در بين گربه سانان بزرگ است. پلنگ ايراني يكي از زيرگونه هاي اين گونه ارزشمند است كه در فهرست سرخ سازمان در محدوده خطر انقراض قرارگرفته است. دلايل اصلي كاهش جمعيت اين زيرگونه، تخريب زيستگاه، كاهش شديد طعمه ها به دليل شكارشان توسط انسان و كشته شدن خود گونه توسط انسان به دلايل مختلف است. هدف از انجام اين مطالعه بررسي تركيب رژيم غذايي پلنگ ايراني در منطقه پارك ملي تندوره است. براي تعيين رژيم غذايي اين گونه، 51 نمونه سرگين در دو فصل تابستان و پاييز از پارك ملي تندوره جمع آوري شد. شش گونه وحشي و دو گونه اهلي در رژيم غذايي شناسايي و همچنين يك گونه پرنده يافت شده كه البته قابل شناسايي نبود. پايكا بيشترين فراواني در بين طعمه هاي خورده شده داشت (25.8%) و پس ازآن قوچ و ميش (22.6%) داراي بيشترين فراواني بود. گوسفند (3.2%) و سگ اهلي (3.2%) و پرنده (1.6%) هم كمترين سهم را در بين طعمه هاي شكارشده توسط پلنگ را داشته اند.

Leopard (Panthera pardus) is one of the most widely distributed of all big cats, with Persian leopard (Panthera pardus saxicolor), ranked as an endangered taxon, as an invaluable subspecies (IUCN redlist). The underlying causes of leopard population perish are the degradation of their natural habitats, a significant reduction in the population of prey, and hunting. The purpose of this study was to determine the composition of the Persian Leopard diet in the Tandoreh National Park (TNP) of Iran. We collected 51 scats between June and December 2012 in the study area (TNP). Six wild species, two domestic mammals and one unidentified bird were identified. Pika (Ochotona rufescens) were determined as the most prevalent (25.8%) prey. Further, Urial (Ovis orientalis arkali) was also an important prey for its high frequency of occurrence in the scat analysis (22.6%). Moreover, Sheep (Ovis aries) (3.2%), domestic dogs (Canis lupus familiaris) (3.2%), and birds (1.6%) were least frequently observed in the collected materials.