مقايسه ژنتيكي ماهي گل چراغ (Garra rufa (Heckel، 1843 در رودخانه هاي شاهپور (كازرون) و بريم (گچساران) با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

Genetic comparison of Garra rufa (Heckel, 1843) in Shahpour (Kazeron) and Berim (Gachsaran) rivers by using microsatellite markers

در اين تحقيق جمعيت ماهي گل چراغ (Garra rufa) در دو استان فارس و كهگيلويه و بويراحمد (رودخانه هاي شاهپور و بريم) با استفاده از شش جايگاه ريزماهوراه مورد مطالعه قرار گرفت. در اين بررسي از 60 نمونه (30 عدد براي هر رودخانه) استفاده شد. ميانگين تعداد الل در سطح جمعيت ها 13/5شاهده شده و مورد انتظار به ترتيب 0/658 و 0/865 بدست آمد. بيشتر مناطق انحراف از تعادل هاردي – واينبرگ را نشان داد. با توجه به ميزان جريان ژني بالا (18/205=Nm ) بين دو منطقه و Fst پايين (0/036 =Fst ) به نظر مي رسد تمايز پاييني بين جمعيت هاي اين گونه در مناطق مورد بررسي وجود دارد. آناليز واريانس مولكولي نشان داد كه تنوع ژنتيكي پاييني بين جمعيت ها وجود داشته و بخش عمده تنوع مشاهده شده مربوط به درون جمعيت ها مي باشد.

In this study, Population of Garra rufa was investigated using six microsatellite loci in Fars and Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad province (Shahpour and Berim Rivers). In this study fulfilled on 60 Garra individuals (30 individuals for each river). The mean number of allele’s level at the population was 13.5 which are more than the reported values for freshwater fishes. The expected and observed heterozygosity were 0.658 and 0.865, respectively. Most cases deviated significantly from Hardy-Weinberg equilibrium (p≤0.01). It seems that there is a low differentiation between two populations of this species in the studied areas due to high level of gene flow (Nm=18.205) between two regions and low Fst (0.036). Also, analysis of molecular variance showed there is low genetic differentiation among populations and most of the observed variation is within the populations.