بررسي سبك شعر جلال الدين عتيقي (مطالعۀ موردي؛ ديوان شعر)

Review the Jalaluddin Atiqi’s poetry style (CASE STUDY: poetical works)

جلال الدين عتيقي تبريزي، شاعر، واعظ و خطيب سرشناس دورۀ دوم ايلخاني، در تبريز، به دنيا آمد. از او دو اثر - يكي "ديوان شعر" و ديگري "مجالس" (به نثر)- باقي مانده است. ديوان اشعار او عليرغم پختگي ذهن و زبان و اهميتي كه در سير تحول ادب فارسي به ويژه در تحول سبك، از خراساني به عراقي و ورود مفاهيم و مباني عرفان و تصوّف در شعر فارسي دارد، كمتر شناخته شده است. در ديوان شعر عتيقي، علاوه بر صنايع و آرايه هاي ادبي، مفردات و تركيبات نادر فراواني وجود دارد كه از نظر ادبي و زباني حائز اهميت است. افكار صوفيانه و عارفانه، ترجيح عشق بر زهد، خاكساري مفرط به درگاه معشوق، وحدت وجود، و...ازجمله اختصاصات فكري شعر عتيقي است. نگارندگان اين مقاله كوشش خواهند كرد تا به اين پرسش پاسخ دهند كه اهميّت و مختصات سبكي ديوان اشعار جلال الدين عتيقي در چيست؟

Jalaluddin Atiqi Tabrizi, a poet, preacher and prominent preacher of the second Ilkhani period, was born in Tabriz. He has two works named “poetical works” and events” (in prose). His “poetical works” in spite of sophistication of mind and language and its importance in the evolution of Persian literature, especially in the evolution of styles, from Khorasani to Iraq and entering the concepts and principles mysticism and Sufism in Persian poetry is less well known. In Atiqi’s poetical work, in addition to professions and literary array, there are many terms and compounds that are important in terms of literature and language. Sufism and mystical thoughts, prefer love to asceticism, excessive humbling to lover, pantheism, and ... are of intellectual specificities of Atiqi’s poetry. The authors of this paper will attempt to answer the question that what are the importance and stylistic features of poetry of Jalaluddin Atiqi?