مقايسه تطبيقي نظام آموزشي كارشناسي ارشد پرستاري ايران با دانشكده پرستاري جانزهاپكينز

Comparative Study of Nursing Masterיs Education Program in Iran and John Hopkins School of Nursing

مقدمه: يكي از شيوه‌هاي پژوهش، در زمينه­­ بازنگري و نوسازي برنامه­ هاي آموزشي، انجام پژوهش‌هاي تطبيقي است كه موضوع آن تجزيه ‌و تحليل و شناخت شباهت‌ها و تفاوت‌هاي موجود ميان پديده‌ها، نهادها و نظام‌هاي آموزشي است. هدف اين مطالعه مقايسه توصيفي – تطبيقي برنامه آموزشي مقطع كارشناسي ارشد پرستاري ايران با دانشكده پرستاري جانزهاپكينز امريكا بود. روش كار: در اين مطالعه توصيفي – تطبيقي (1397)، داده‌هاي مورد نياز در باره تازه‌ترين برنامه آموزش كارشناسي ارشد پرستاري از راه جست ‌و جو در اينترنت و با مروري بر تاريخچه و جزييات برنامه درسي دوره كارشناسي ارشد پرستاري ايران و دانشكده پرستاري جانزهاپكينز كسب گرديد. داده ­ها با استفاده از الگوي Bereday و در چهار مرحله توصيف، تفسير، هم جواري و مقايسه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: توجه به نيازهاي جامعه و دگرگوني‌هاي دايم و تنوع در گرايش‌هاي پرستاري، گزينش راهبردهاي تدريس بر پايه يادگيري خودراهبر، توجه به پوشش و داشتن ظاهري حرفه‌اي، در ايران و جانزهاپكينز مشترك بود. ولي شرايط پذيرش، اهداف، فلسفه، چشم‌انداز و رسالت، محتواي دروس، نقش دانش ‌آموختگان و داشتن پرستار پركتيشنر و فضاها و توانايي‌ها و كاركنان اداري در ايران و جانزهاپكينر متفاوت بود. نتيجه ­گيري: به كارگيري روش هاي غير متمركز براي پذيرش دانشجو، طراحي برنامه هاي آموزشي تكميلي جهت تربيت مدرسين و پژوهشگران پرستاري، تمركز بر دروس متناسب با نياز جامعه و بيماري هاي شايع محل خدمت براي بهبود برنامه كارشناسي ارشد پرستاري در ايران پيشنهاد مي شود.

Background: One of the research methods for reviewing and updating educational programs is conducting comparative studies that itʹs about analyzing and recognizing the similarities and differences between phenomena, institutions and educational systems. Aim: The aim of this study was to couducted a comparative study of nursing masterʹs education program in Iran and John Hopkins School of nursing. Method: This descriptive-comparative study was carried out in 2018, data were collected by searching the internet with the key words of nursing, nursing education, curriculum, strategic plan, Iran, America (Johns Hopkins), and with a review of the history and details of the nursing masterʹs education program in Iran and the Johns Hopkins Nursing School and compared using Bereday’s four-stage model: description, interpretation, juxta position and comparison. Findings: Attention to the needs of society, permanent changes and diversity in nursing tendencies, choosing self-directed learning strategies, pay attention to coverage and professional appearance were common in Iran and Johns Hopkins. But admission requirements, goals, philosophy, mission, vision, course content, the role of graduates, having Nurse Practioner, spaces and abilities and administrative staff were different in Iran and Johns Hopkiner. Conclusion: Using a decentralized method for admitting student, designing an educational program for tutor and researcher training, focus on courses appropriate to the needs of the community and common diseases in the service place, to improve Master of nursing programs are offered in Iran.