تبيين دلايل اقتباسهاي آشكار تذكره الاولياء از كشف-المحجوب، در گزارش كرامات صوفيه

Explanation of the Reasons for Clear Quotations of "Kashf-ol Mahjub" in "Tazkira-Al-Awlia" in Sufis Miracle Report.

اثرپذيري يك متن از متن ديگر يا تعامل متنها با هم مسأله­ اي است كه ذيل تحليل مباحث مربوط به سبك­ شناسي و نيز در موضوعات مرتبط با شناخت انواع ادبي مورد تحليل قرار مي گيرد. تذكره ­الاولياء يكي از منابع معتبر نثر فارسي عرفاني در بيان مقامات عرفا است كه نشانه ­هاي آشكار اقتباس از متون همسان را در خود دارد. فريدالدين عطار نيشابوري، مؤلف اين كتاب، در بيان حكايتهاي عارفان، بويژه كرامات صوفيه از منابع فارسي و غير فارسي پيش از خود سود برده است. او در نقل اين كرامات به بياني موجز و التقاطي و تصرف ­آميز در ذكر مقامات عارفان نظر داشته و با وجود آنكه موفق شده است كه بسياري از حكايات اقتباسي را در پوشش شيوه­ بيان خاص خويش قرار دهد، نتوانسته يا نخواسته است كه تأثير خود را از يكي از منابع مورد استفاده (كشف ­المحجوب) پنهان نمايد تا جايي كه در مواضع بسيار، زبان خاص و سبك بيان كشف­ المحجوب را بويژه در نقل كرامات صوفيه به تذكره ­الاولياء انتقال داده است. در اين مقاله كه به­ روشي توصيفي – تحليلي نگاشته شده، مصاديق اثرپذيري هاي تذكره الاولياء از كشف ­المحجوب و دلايل ادبي آن تجزيه و تحليل شده است.

Adaptation or the influence of one text on another or their interaction can be studied under the domain of stylistics as well as on issues related to genres. These issues and discussion deal with the reasons that justify from the literary point of view the presence of content and language of one text in another text. Tazkirat al-Awliya is one of the reliable sources of Persian mystical prose in theexpression of Sufis orders which has obvious signs of adaptation in similar texts. Farid al-Din Attar Nishaburi, the writer of this book, has made use of Persian and non-Persian sources in his expression of mysticism, especially Sufi Karamat. He used terse and eclectic language in his narration of the Karamat in order to express the Sufis orders. Although he was quite successful in covering many of adapted stories in his special diction, he did not want or could not conceal his influence in one of the employed sources (Kashf al-Mahjub). In many cases, the specific diction and style of Kashf al-Mahjubhave transferred toTazkirat al-Awliya especially in narrating Sofi Karamat. This article employs descriptive-analytic approach and attempts to study the literary reasons that howKashf al-Mahjub has influenced on Tazkirat al-Awliya.