جان رالز: گذار از نظريه اي در باب عدالت به ليبراليسم سياسي

JOHN RAWLS: TRANSITION FROM A THEORY OF JUSTICE TO POLITICAL LIBERALISM

گذار در نظريۀ سياسي جان رالز به مواضعي اشاره دارد كه او پس از انتشار اثر نخست خود، «نظريه‌اي در باب عدالت»، اتخاذ كرد. اين گذار ناشي از نارضايتي‌ها و ناسازگاري‌هاي دروني بود كه او درصدد اصلاح آنها برآمد. تغييراتي كه او در نظريۀ خود اعمال كرد، در «ليبراليسم سياسي» به اوجو تكامل نهايي خود رسيد. فهم اين گذار با رجوع به مسئلۀ پايداري ممكن خواهد بود. از نظر رالز، پايداري براي همكاري‌هاي اجتماعي و تحقق جامعۀ بسامان ضروري بود. او در ابتدا بر آن بود كه پايداري با تكيۀ صرف بر عناصر آن، يعني حس عدالت و برهان همسازي، به‌طور ذاتي تحقق مي‌پذيرد. اما، به مرور زمان، با فاصله گرفتن از ديدگاه‌هاي اخلاقي، و با پذيرش واقعيت تكثرگرايي معقول و اهميت ارزش‌هاي سياسي، به اين نتيجه رسيد كه صرف پذيرش اصول عدالت توسط شهروندان به پايداري و جامعۀ بسامان منجر نخواهد شد. او اين بار با طرح خوانشي متفاوت از پايداري و جايگزين كردن اجماع همپوش به‌جاي برهان همسازي شرايطي را فراهم آورد تا آموزه‌هاي جامع و متكثر شهروندان به رسميت شناخته شود. بنابراين شهروندان مي‌توانند در قالب يك خودآييني واقعي اقدام به عمل عادلانه در جامعۀ بسامان كنند.

Transition in John Rawls’s political theory contains some positions which he choose after his first work, “A Theory of Justice”. This transition came from unsatisfactory and internal incompatibility that Rawls started to modify them. The changes applied by him completed in “Political Liberalism”. The understanding of this transition would be possible by referring to the problem of stability. According to Rawls, stability was essential for social cooperation and constituting of well-ordered society. Rawls at the beginning believed that stability will come true intrinsically by its elements, sense of justice and congruence argument. But gradually after relinquishing the moral viewpoints and accepting the fact of reasonable pluralism and importance of political values, he concluded that the sole acceptance of principles of justice by citizens does not lead to the stability and well-ordered society. Instead, rawls with a different reading of stability and replacing overlapping consensus rather than congruence argument recognized comprehensive and plural doctorines of citizens. So, citizens could just in well-ordered society by a framework of real autonomy.