مروري بر روش هاي جاري ارزشيابي اساتيد در دانشگاه ها ، با تاكيد بر ارزشيابى اساتيد بوسيله دانشجويان

هدف اصلى ارزشيابي ،تقويت فعاليت ها و روش هاى اثر بخش و تضعيف يا حذف فعاليت ها و روش هاى بى تاثير يا نامطلوب است. فرايند ارزشيابى استاد ، فرايندى است كه در طى آن با جمع آوري اطلاعات و با بررسى عملكردهاى گوناگون اساتيد، درباره كفايت و شايستگى آنان قضاوت مى شود و در عين حال تصميم لازم در مورد اقداماتى كه مى تواند به افزايش شايستگي ايشان و بهبود يادگيرى فراگيران كمك كند ،اتخاذ مى گردد .استفاده از ارزشيابي كارامدترين روش جهت بهبود كيفيت آموزشى است . شايد پيچيده ترين نوع ارزشيابي ،ارزشيابى از كار معلمان باشد كه علت آن نيز كم اعتبارى و بى دقتى وسايل و روش هاي اندازه گيرى و سنجش مورد استفاده در اين نوع ارزشيابى است زيرا هيچ يك از منابع اطلاعاتى مورد استفاده ، اطلاعات دقيق و بى غرضانه اى را كه براى يك ارزشيابى سالم ضرورى است به دست نمى دهد. روش هاي جاري ارزشيابي اساتيد شامل ارزشيابى توسط مسئولين، همكاران، دانشجويان، خودارزيابى و استفاده از ميزان يادگيري دانشجويان مي باشد كه از ميان روشهاى ذكر شده ارزشيابي هيئت علمى توسط دانشجويان از رايجترين روش هاي مورد استفاده است. روش هاي ذكر شده هر كدام جنبه هاي خاصي از كار استاد را ارزيابي مي كنند ، و هيچ يك به تنهايي نمي توانند بيانگر كيفيت واقعي كار اساتيد باشند؛ بنابراين براى اينكه ارزشيابى جامع و سالمترى از كار اساتيد به دست آيد ، بايد از همه منابع اطلاعاتى موجود داده هاي لازم را بدست آورد و قضاوت نهايى را بر اساس تركيبى از آنها انجام داد.در متن اصلي به طور مفصل در خصوص روش هاي رايج ارزشيابي اساتيد ، مزايا و معايب هر كدام و راهكارهاي ارتقاء كيفيت ارزشيابي ايشان بحث خواهد شد.