OSCE در ارزشيابى بالينى دانشجويان پرستاري

امروزه آموزش پرستاري مدرن از الگوهاي گوناگوني بهره مي برد كه همگي آنها آموزش باليني را جزء اصلي آموزش پرستاري به حساب مي آورند .هدف نهايي تربيت پرستاران شايسته، اطمينان از اين است كه بيماران سطوح بالايي از مراقبت را دريافت مي كنند از آنجايي كه نقش هاي باليني پرستاران مطابق با محيط ها و بيماران مختلف ابعاد متعددي پيدا مي كند در نتيجه سنجش توانايي، انجام تمام ابعاد چنين نقش هاي دشوار است. ارزشيابي باليني در پرستاري به عنوان يكي از اركان مهم آموزش ،بايد شايستگى و توانمند هاى دانشجوي پرستارى را اندازگيرى كند ولى هنوز به عنوان يك امر مشكل ذهنى ،وقت گير و اغلب گيج كننده باقى مانده و اغلب مربيان و دانشجويان از نحوه ارزشيابى بالينى رضايت ندارند.بنابراين استفاده از روشهاى جديد ارزشيابى براى سنجش ابعاد مختلف عملكرد پرستارى كاملا لازم است.چرا كه مشخص مى كند كه آيا اين فرد مى تواند در محيط بالين از عهده انجام وظايف و مسئوليت ها برآيد. بنابراين امتحان بالينى با ساختار عيني يكى از بهترين روشهاى سنجش كه مى تواند ميزان تحقق اهداف آموزشى در زمينه هاي شناختى ،عاطفى و روانى حركتى دانشجويان پرستارى را مورد ارزيابى قرار دهدو ضمنا ويژگي هاي يك آزمون باليني ايده آ ل را كه شما اعتبار و پايائي و عملي بودن است را شامل مي شود. OSCE (آزمون بالينى با ساختار عينى ) شيوه ارزيابى است كه طى آن داوطلب از چند ايستگاه مى گذرد و در هر ايستگاه از او خواسته مى شود كه وظايفى را انجام دهد ودر اين ميان توسط ممتحن به كمك چك ليست از پيش تهيه شده ارزيابى مى شود.كه در اين مقاله به علل بوجود آمدن اين روش ، تاريخچه ، تعاريف، فوائد، معايب و نحوه اجراى اين روش مى پردازيم.روش آزمون عينى ساختار يافته بالينى يك روش طلائى در ارزشيابى بالينى دانشجويان پرستارى مى باشد.