اثر متغيّرهاي كلان بر بانكداري بدون ربا در ايران

The Effect of Macroeconomic Variables on Non-Usury Banking in Iran

بانكداري بدون ربا شيوه انتخاب ‌شده براي فعاليت‌هاي نظام پولي در كشور است، بديهي است كه شناخت عوامل مؤثر بر آن مي‌تواند در داشتن ثبات پولي و اقتصاد با شاخص‌هاي مطلوب بسيار راهگشا باشد. بدين منظور در اين مقاله به بررسي رابطه چند متغيّر كلان با پرداخت عقود اسلامي در نظام بانكداري بدون ربا در ايران با استفاده از روش خود رگرسيون با وقفه‌هاي توزيعي در دوره 1370-1392 پرداخته ‌شده است. متغيّرهاي مورد استفاده در اين مقاله شامل نرخ سود سالانه، نرخ ارز واقعي، قيمت كل سهام، شاخص قيمت توليدكننده و تورم است كه اثر آنها بر عقود پرداختي مور دبررسي قرار گرفته است. نتايج حاكي از اين بود كه رابطه شاخص توليدكننده و نرخ سود سالانه منفي و اثر ديگر متغيّرها مانند قيمت كل سهام و نرخ ارز واقعي مثبت بوده است و رابطه نرخ تورم با پرداخت عقود اسلامي معني‌دار نبوده است. همچنين نتايج حاصل از برآورد روابط بلندمدت و همجمعي همگرايي بالاي متغيّرها را نشان داده است.

The non-usury banking system is a selected system for monetary activities in Iran. It is clear that identifying the effective variables on this system can help to have a stable economy with the desirable indicators. This paper evaluates the relationship between some macroeconomic variables with paid Islamic contracts in the non-usury banking system in Iran. The study period was 1991 to 2013 and auto-regressive distributed lags (ARDL) method was used to estimate the model. The independent variables include annual profit rate, real exchange rate, total stock index, producer price index (PPI) and inflation. The result showed that there was a negative relationship between Islamic contracts and annual profit rate and PPI. Also, there was a positive relationship between depended variables with total stock index and real exchange rate. Inflation didn't have a significant relationship with Islamic contracts. Finally, the result of long-run and cointegration estimation showed a high cointegration between variables.