بازخواني كهن الگوي گرگ در فيروزشاه نامه

از رويكردهاي مهم در بررسي متون داستاني عامه، مطالعه رمزگونه و معنادار جهان ذهني آن است؛ جهاني كه از تاريخ فرهنگي سخن مي گويد. اين موضوع با درك و دريافت معناي عناصر سازنده داستان ها ممكن و ميسر است و به عمق و ريشه هاي انسجام بخش و معنابخش عناصر مختلف داستان، يعني كهن الگوهاي ذهنيت جمعي و مفاهيم مشترك دنياي ذهني ملت ها راه مي برد. پژوهش پيش رو با رويكرد پديدارشناسانه و با نظر به پيشينه كهن الگوي «ماده گرگ» در فرهنگ و ادب ايران سعي بر آن دارد تا ريشه هاي نقش مندشدن گرگانه در فيروزشاه نامه را روشن كند. كهن الگوي ماده گرگ به گونه اي معنادار در داستان فيروزشاه نامه تبلور يافته است. تفسير پديدارشناسانه حضور زني سال خورده در جايگاه مادري فرزند از دست داده به نام «گرگانه» گوياي اين مدعاست. دو سطح افسانه اي (درندگي گرگ) و اسطوره اي(ماده گرگ و توتم تركان) در اين شخصيت هويداست. ماده گرگ در فيروزشاه نامه از شخصيت هاي منفي است، سرانجام ناخوشايندي دارد و با آنچه در ذهنيت ايرانيان و تركان از كهن الگوي گرگ و ماده گرگ وجود دارد، مطابقت مي كند. همچنين اين شخصيت با كهن الگوي زن وحشي نيز برابري مي كند.