چند روايت از شهريارنامه در ادبيات عاميانه ايران

شهريارنامه يكي از منظومه هاي پهلواني پس از شاه نامه است كه درون مايه آن جنگ هاي خويشاوندي است. برپايه اين منظومه، شهريار پس از ستيزي كه با سام فرامرز مي كند به حالت قهر از سيستان خارج مي شود و به هندوستان مي رود و در آن جا پس از نشان دادن هنرنمايي هاي خود، دوباره به ايران بازمي گردد و با خويشان خود روياروي مي شود. همچنين در اين منظومه حوادث متعددي براي قهرمان داستان و ديگر افراد خاندانش روي مي دهد. همه دست نويس هاي شناخته شده شهريارنامه ناقص اند و آنچه تاكنون از اين انتشار يافته است كمتر از يك سوم كل اين منظومه است. متاسفانه در همه طومارهاي نقالي شاه نامه كه تاكنون انتشار يافته و نيز در مجموعه روايات فردوسي نامه، روايت مستقلي از پهلواني هاي شهريار نيامده است. آنچه در اين منابع درباره اين پهلوان به دست ما رسيده منحصر به چند روايت كوتاه است. نگارنده با بررسي نسخه اي نويافته از اين منظومه دريافته كه برخي از روايات شهريارنامه، در كهن ترين طومار تاريخ دار شاه نامه آمده با اين تفاوت كه نام برخي از قهرمانان روايت آن دگرگون شده است. در اين مقاله نخست چكيده روايات شهريارنامه را برپايه دست نويس نويافته مي آوريم سپس همه رواياتي را كه از اين منظومه در ادبيات عاميانه ايران متجلي شده است بررسي مي كنيم.