مقايسه پلات ويتاكر و پلات ويتاكر اصلاح‌شده در تعيين غناي گونه‌اي مراتع طالقان

Comparison of the Whitaker plot and Modefied–Whittaker plot in determining species richness of rangeland Taleghan

استانداردسازي، تكنيك نمونه‌گيري براي اندازه‌گيري تنوع پوشش گياهي نيازمند به مشاركت و ارزيابي درازمدت روند غناي گونه‌اي گياهان آوندي است. با توجه به اينكه ميزان غناي گونه‌اي برآوردشده با روش‌هاي مختلف تحت تاثير اثر متقابل شكل و فاصله پلات‌ها تغيير مي‌كند، و همچنين به‌سبب اهميت مطالعه غناي گونه‌اي در مباحث اكولوژيك، ارايه يك طرح پلات كه بتواند ميزان غناي گونه‌اي را به واقعيت نزديك كند، داراي اهميت است. در اين تحقيق، دو روش نمونه‌گيري پلات ويتاكر و پلات ويتاكر اصلاح‌شده را ايضادر تيپ‌هاي پوشش گياهي علفزار و بوته‌زار در مراتع طالقان مقايسه كرديم. نتايج اين تحقيق نشان داد اختلاف معني‌داري بين دو روش تعين غناي گونه‌اي براي تيپ‌هاي رويشي علفزار و بوته‌زار وجود داشت، و طرح پلات ويتاكر اصلاح‌شده به‌طور معني‌داري (P < 0/05) داراي ارزش غناي گونه‌اي بيشتري در زير پلات‌هاي 1 مترمربعي، 10 مترمربعي و 100 مترمربعي بوده است.

A standardized sampling technique for measuring plant diversity is needed to assist in resource inventories and for monitoring long-term trends in vascular plant species richness.With considering to the estimated richness amount (via different methods) are changing influenced by interaction of plot distance and shape, and also, presenting of a plot design (that can be near to reality) is important due to the studing of species richness in ecological concepts. In this research, we compared the two sampling methods, Whittaker plot and Modified Whittaker plot in grassland and shrubland vegetation types in Taleghan rangeland of Iran. The result of this study showed that there is a significant difference between the two methods in determining species richness for grassland and shrubland vegetation types in Taleghan rangelands. The Modefied Whittaker design often returned significantly higher (P < 0.05) species richness values in the 1 m2, 10 m2 and 100 m2 sub-plots.