كاربرد روش معناشناسي در مطالعة عقلانيت شيعي بر مبناي انديشة تفسيري علامه طباطبايي

نگارنده در پاسخ به اين پرسش كه كدامين روش براي تفسير متن، به‌ويژه قرآن كريم، ارجحيت دارد، با تركيب «معناشناسي» ايزوتسو، و روش تفسيري «قرآن به قرآن» علامه طباطبايي، به بازسازي جديدي دست يافته و معتقد است اين روش در مقايسه با رويكردهاي جديد تفسيري، همانند علم‌گرايي، عقل‌گرايي، به‌ويژه هرمنوتيك، به دليل داشتن مختصاتي همچون اصالت‌گرايي، موضوع‌نگري، كل‌نگري، و پرهيز از پيش‌داوري و نسبي‌انديشي، با مباني شيعي سازگاري بيشتري دارد. در اين مقاله، به منظور معرفي برخي از فنون معناشناسي، نمونه موردي «عقلانيت» بررسي شده است كه برون داد آن، عقلانيت شيعي است.