كاربرد فقه در تحقق منظر شهري امن

از آن‌جا كه منظر شهري، امكان قرائت محيط را به بيننده مي‌دهد، جايگاه مهمي در شهرسازي دارد. منظر شهري بايد ويژگي‌هاي مختلفي داشته باشد كه امنيت يكي از آن‌هاست. امنيت از جمله اصولي به شمار مي‌آيد كه در اسلام به آن توجه فراواني شده است. اسلام براي تمامي جنبه‌هاي زندگي بشر برنامه دارد و آشكارا پيدايش امنيت، فراواني و رفاه را در رعايت قوانين و مقررات حاكم بر روابط اجتماعي با تكيه بر عقل و شرع قرار داده است. قواعد فقه يكي از منابع مورد استفاده در اسلام براي استخراج احكام و روش عمل، به شمار مي‌آيد. در اين مقاله، تلاش شده ضمن معرفي اصول شهر امن و عوامل مؤثر در دست‌يابي به امنيت در اسلام، معضلاتي چون به خطر افتادن جان و مال مسلمانان، آسيب‌هاي مادي و معنوي مرتبط با فعاليت و رفتار ديگران، اتلاف مال و ... معرفي گردند كه اين آسيب‌ها، تهديد و نقضي بر نمايش و تجسم امنيت در شهر و منظر آن است. به موضوعات يادشده آشكارا در قواعد فقهي اشاره شده و توجه و دخالت آن‌ها در قوانين شهري، مي‌تواند نقش بسزايي در ظهور و دست‌يابي به امنيت در منظر شهري داشته باشد. نتايج حاصل از پژوهش، نشان مي‌دهد با تكيه بر قواعد و منابع فقهي و حضور مجتهدان و صاحب‌نظران در جلسات تدوين اصول كلي مديريتي و اجرايي شهر، مي‌توان زمينه‌هاي لازم براي ظهور و تجسم مفاهيم و آموزه‌هاي ديني مرتبط با شهر و زندگي اجتماعي شهروندان را در منظر شهري فراهم نمود. روش اين پژوهش، توصيفي- تحليلي است و جمع‌آوري داده‌ها، به صورت اسنادي و كتابخانه‌اي انجام شده است.