ارزيابي تاثير نوع و زمان نگهداري و روش هاي شستشو بر باقيمانده آفت كش دي كلروس در گوجه فرنگي

Effect of Storage Type and Time and Washing Methods on Dichlorvos Residues in Tomato

سابقه و هدف: باقيمانده آفت كش ها در محصولات غذايي يكي از نگراني هاي بزرگ سلامتي مي باشد. تاثير فرآيند آماده سازي ماده غذايي بر ميزان باقيمانده از نقطه نظر ايمني اهميت زيادي دارد. هدف از اين مطالعه ارزيابي تاثير نگهداري و شستشو با شوينده هاي مختلف بر باقيمانده حشره كش دي كلروس گوجه فرنگي بوده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه مداخله اي نمونه هاي گوجه فرنگي 24 ساعت بعد از سمپاشي با دي كلروس برداشت و غلظت سم آن ها اندازه گيري شد. گروهي از نمونه ها در دماي اتاق يا يخچال به مدت 10 روز نگهداري و به مدت 20 ثانيه در زير آب شسته شدند. تغييرات مقدار دي كلروس هر دو روز يك بار و بعد از اين مراحل بررسي گرديد. گروه دوم نمونه ها به مدت 10، 20 و30 دقيقه در آب، محلول 1، 2 و3 درصد كلريد سديم، اسيد استيك يا بي كربنات سديم غوطه ور شدو تاثير اين تيمارها بر باقيمانده با دستگاه گاز كروماتوگرافي مجهز به آشكارساز ربايش الكترون ارزيابي گرديد. يافته ها: باقيمانده دي كلروس نمونه ها در طول نگهداري كاسته و در دماي اتاق و يخچال به ترتيب بعد از 8 و 10 روز كم تر از بيشينه مقدار مجاز(MRL) شد. سي دقيقه خيساندن در آب، محلول آب نمك، اسيد استيك و بي كربنات سديم به ترتيب سبب كاهش 35/75 ، 34/62 ،14/48 و 92/74 درصد دي كلروس گرديد. محلول بي كربنات سديم بسته به زمان و غلظت بالاترين و محلول اسيد استيك كم ترين تاثير را در حذف دي كلروس ايجاد كرد. استنتاج: رعايت دوره كارنس و غوطه وري به مدت مناسب در محلول قليا براي اطمينان از حذف دي كلروس در گوجه فرنگي و افزايش سطح سلامتي آن پيشنهاد مي گردد.

Background and purpose: Pesticide residues in food products is of great concern. Food preparation highly influences the pesticide residue and safety of the food. The aim of this study was to evaluate the effects of storage and different washing solutions on dichlorvos residue in tomato. Materials and methods: A Interventional study was performed in which tomato samples were harvested after 24 h of dichlorvos spraying and their dichlorvos concentration was determined. A group of samples was stored in room or refrigerator temperature for 10 days. Dichlorvos changes were recorded every two days and the samples were washed for 20 s. The changes in dichlorvos residues were recorded again after washing the tomatoes. The second group of samples was immersed for 10, 20 and 30 min in water and solutions of 1, 2 and 3% sodium chloride, acetic acid and sodium bicarbonate. The impact of each treatment on residue was evaluated by gas chromatography equipped electron capture detector. Results: Dichlorvos residue reduced during storage and its concentration in samples stored at room and refrigerator temperature reached to lower than the maximum residual limit (MRL) after 8 and 10 days, respectively. Thirty min of immersion in water and solution of sodium chloride, acetic acid and sodium bicarbonate caused 35.75, 34.62, 14.48 and 92.74% reduction in levels of dichlorvos, respectively. Sodium bicarbonate solution, depending on its concentration and washing time, had the highest impact on dichlorvos removal and acetic acid solution was found to have the lowest effect. Conclusion: In order to remove dichlorvos from tomato and increase its safety, it is necessary to consider the preharvest interval (PHI) and its immersion in alkaline solutions for suitable time.