بررسي اپيدميولوژي عقرب زدگي شهرستان درميان درسال 1394

Epidemiology of Scorpionism in Darmian, Iran, 2015

سابقه و هدف: عقرب زدگي يكي از عوامل تهديد كننده سلامت انسان خصوصاً در ايران محسوب مي شود. شناسايي عوامل اپيدميولوژي موثر بر عقرب زدگي نقش مهمي در پيش گيري از اين مشكل بهداشتي دارد. بنابراين اين مطالعه با هدف بررسي اپيدميولوژي عقرب زدگي در شهرستان درميان استان خراسان جنوبي انجام گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصيفي- مقطعي به صورت گذشته نگر بوده است كه در آن تمامي افرادي كه از تاريخ 1/1/1394 لغايت 29/12/1394 درشهرستان درميان استان خراسان جنوبي دچار عقرب زدگي شده و به مراكز بهداشتي و درماني مراجعه نموده اند مورد مطالعه و بررسي قرارگرفتند. اطلاعات دموگرافيك و اپيدميولوژي بيماران از فرم هاي ثبت موارد عقرب زدگي موجود در مراكز بهداشتي و درماني استخراج شد و با استفاده از نرم افزار 20 SPSS موردتجزيه و تحليل قرارگرفت. يافته ها: از مجموع 132 مورد عقرب زدگي بررسي شده، 58 مورد مرد (43/9 درصد) و 74 مورد زن (56/1 درصد) بودند. بيش ترين موارد (22 درصد) در گروه سني 35 تا 44 سال، كم ترين موارد (6/8 درصد) درگروه سني 65 سال به بالا و 8/3 درصد از موارد نيزدرگروه سني زير 15 سال قرارداشتند. دست ها با 47/7 درصد، پاها با 39/4 درصد و سر و صورت با 12/9 درصد به ترتيب بيش ترين موارد عقرب زدگي را به خود اختصاص داده بودند. بيش ترين موارد در 6 ماهه اول سال و پيك شيوع آن (22 درصد) در تيرماه رخ داده است. 29/5 درصد موارد كه در اين پژوهش موردبررسي قرارگرفته اند در مناطق شهري و 70/5 درصد موارد در مناطق روستايي سكونت دارند. استنتاج: با توجه به اين كه بيش ترين درصد عقرب زدگي در مناطق روستايي شهرستان گزارش شده است، لذا آموزش راه هاي پيشگيري از عقرب زدگي به جامعه روستايي و هم چنين بهسازي و بهينه سازي منازل مسكوني و معابر روستا مي تواند سهم زيادي در كاهش عقرب زدگي داشته باشد.

Background and purpose: Scorpionism is a life-threatening hazard in many parts of the world including Iran. Identifying the epidemiology of effective factors causing this health problem could play a major role in its prevention. Therefore, this study was conducted to understand the epidemiology of scorpionism in Darmian, Iran. Materials and methods: A retrospective cross-sectional study was designed in which all the people stung by scorpion between March 2015-2016 were investigated. The subjects were residing in Darmian, Southern Khorasan province, Iran. Epidemiology of patients and demographic data were collected in a checklist and data was analyzed in SPSS V.20. Results: A total of 132 cases stung by scorpion were recorded including 58 males (43.9%) and 74 females (56.1%). The highest and lowest rates were found in people aged 35-44 (22%) and≥65 (6.8 %), respectively. Among the cases 3.8% were younger than 15 years of age. Hands, legs, and head and face were the most prevalent sting sites (47.7%, 39.4% and 12.9%, respectively). Most cases of scorpion stings occurred during spring and summer while July was the month with highest rate (22%). Of total cases 29.5% were residing in urban areas and 70.5% were in rural areas. Conclusion: The highest rate of scorpionism cases were reported in rural areas, therefore, training programs should be considered for preventing scorpionism in rural communities. Also, development and optimization of residential houses and rural roads can greatly reduce the incidence of scorpion stings.