عنوان مقاله :
شناسايي مولكولي گونه هاي ليشمانيا جدا شده از بيماران مبتلا به ليشمانيوز پوستي در شهرستان پاكدشت، طي سال هاي 93-88
عنوان به زبان ديگر :
Molecular Identification of Leishmania Species Isolated from Patients with Cutaneous Leishmaniasis in Pakdasht District, Iran, 2009-2014
پديد آورندگان :
پازوكي قوهه، حسين داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ، ايران , پقه، عبدالستار داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ، ايران , فخار، مهدي داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﯿﻮﻟﻮژي ﺳﻠﻮﻟﯽ و ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ - ﮔﺮوه اﻧﮕﻞ ﺷﻨﺎﺳﯽ، ايران , توكلي، غفور داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪ بهشتي - ﻣﺮﮐﺰ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﭘﺎﮐﺪﺷﺖ، ايران , نظر، عيسي داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ، ايران , كياني، مريم داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ، ايران
كليدواژه :
ليشمانيا ماژور , PCR , پاكدشت , ليشمانيوز پوستي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: در سال هاي اخير موارد اسپوراديك ليشمانيوز پوستي از برخي مناطق شهرستان پاكدشت، واقع در جنوب شرقي شهر تهران، گزارش شده است. لذا هدف از اين مطالعه، بررسي روند شيوع اين بيماري و شناسايي گونه هاي ليشمانيا در شهرستان پاكدشت بود.
مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي مقطعي از ابتداي فروردين ماه 1388 تا پايان آبان ماه 1393 بر روي افراد مشكوك به ليشمانيوز پوستي مراجعه كننده به آزمايشگاه مركز بهداشت شهرستان پاكدشت صورت گرفت. تشخيص بيماري با تهيه اسمير مستقيم از ضايعات پوستي و رنگ آميزي گيمسا انجام گرفت. پس از استخراج DNA كينتوپلاستي از روي اسلايدهاي با روش فنل كلروفرم ايزوآميل الكل، از روش PCR اختصاصي براي تعيين گونه انگل، استفاده گرديد.
يافته ها: از مجموع 96 مورد مشكوك بيماري، در 57 مورد (59/4 درصد) اجسام ليشمن شناسايي شد. از اين تعداد، 37 نفر مذكر (64/9 درصد) و 20 نفر مونث (35/1 درصد) بودند. بيش ترين موارد بيماري مربوط به سال 1391 با 31 مورد (54/4 درصد) و مربوط به ماه هاي مهر و آبان بوده است. بيش ترين فراواني (30/2 درصد) در گروه سني كم تر از 10 سال و كم ترين فراواني (13/6درصد) در گروه سني 10 تا 20 سال بود. هم چنين اغلب بيماران سابقه مسافرت به منطقه آندميك سبزوار (استان خراسان رضوي) را داشته اند و شغل اغلب آن ها كارگري بود. در اين مطالعه، گونه انگل شناسايي شده در تمام بيماران، ليشمانيا ماژور بود.
استنتاج: با توجه به نتايج به دست آمده به نظر مي رسد كه شهرستان پاكدشت كانون بيماري ليشمانيوز پوستي نبوده و ابتلا به اين بيماري به دنبال مسافرت افراد به كانون هاي بومي بيماري صورت گرفته است.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Recently, sporadic cases of cutaneous leishmaniasis (CL) has been
reported in some parts of Pakdasht district, in southeast of Tehran, Iran. The aim of this study was to
determine the prevalence of CL and identification of Leishmania spp in Pakdasht district.
Materials and methods: We conducted a cross-sectional study in suspected individuals of CL
attending Pakdasht Health Center from March 2009 to November 2014. Diagnosis of disease was made
based on direct smear of skin lesions and Giemsa staining. The kinetoplast DNA (kDNA) was then
extracted by phenol-chloroform-isoamyl alcohol (PCI) and the species were identified using specific PCR
method.
Results: Direct smears identified 57 (59.4%) positive cases (out of 96 suspected subjects).
Among the subjects 37 (64.9%) were male and 20 (35.1%) were female. The majority of CL cases
(54.4%) were detected in 2012, specially in October and November. The disease was more prevalent in
those younger than 10 years of age (30.2%) and less prevalent in individuals aged 10-20 (13.6%). The
majority of patients had a history of travel to Sabzevar district as an endemic area in Khorasan Razavi
province and most of them were laborer. L.major was the predominant species isolated from all cases.
Conclusion: According to this study, Pakdasht district is not believed to be a CL focus since
most cases were affected due to the travelling to the main endemic foci of CL.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران