نگرش سيستمي در تدوين راهبردهاي باز مهندسي ساختار نظام اداري كشور

نظام اداري، موضوعي چند بعدي است كه ساختار يكي از مهم‌ترين ابعاد آن محسوب مي‌گردد. سياست‌هاي كلي نظام اداري ابلاغي مقام معظم رهبري (مد‌ظله‌العالي)، مولفه‌هاي اساسي نظام مطلوب اداري را ارائه نموده است. هدف اصلي اين مقاله شناسايي مناسب‌ترين راهبرد براي بازمهندسي ساختار نظام اداري با توجه به نيروهاي كليدي موثر در شكل‌گيري تفكر سيستمي در اين راهبردها است. تحقيق به جهت هدف كاربردي و به جهت روش توصيفي – پيمايشي است. خبرگان تحقيق متشكل از 49 نفر از نمايندگان مرتبط مجلس شوراي اسلامي، اعضاي هيات‌علمي مرتبط با حوزه مديريت دولتي و مديران ارشد دولتي بوده است. ابزار اصلي تحقيق پرسش‌نامه بوده كه اعتبار آن با محاسبه نرخ تنيدگي و پايايي آن با نظر خبرگان تائيد شده است. با تجزيه و تحليل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهديد نظام اداري، سه راهبرد ارائه و اولويت‌بندي تقدم راهبردهاي سه‌گانه ارائه گرديد. به‌منظور شناسايي اولويت اين راهبردها از لحاظ تبيين نيروهاي كليدي تفكر سيستمي از تكنيك تحليل سلسله‌‌مراتبي استفاده شد. براي اين منظور هفت نيروي كليدي پيشران و بازدارنده تفكر سيستمي در ساختار نظام اداري شناسايي و سپس در قالب مقايسه‌هاي زوجي، قابليت راهبردها در تبيين اين نيروها بررسي و سرانجام راهبرد مناسب مشخص گرديد. نتايج حاكي از آن است كه راهبرد پيشنهادي هم به‌جهت منطق مطالعات راهبردي و هم به‌جهت توان تبيين تفكر سيستمي از قابليت بالايي برخوردار است. توانمندسازي منابع انساني، پرهيز از تفكر بهينه­سازي جزء­نگر، عدم‌تعميم تعلقات قشري و استفاده موثر از بسترِ نهاديِ معطوف به ساختار نظام اداري از جمله پيشنهادهاي محققان براي موفقيت راهبرد بازمهندسي ساختار نظام اداري بوده است.