ارزيابي‌ ويژگي‌هاي هيستومورفومتريك تومورهاي شايع خوش خيم و بدخيم بزاقي با رنگ آميزي متيل گرين پيرونين

Histomorphometric Characterization of Benign and Malignant Salivary Gland Tumors Using Methyl Green Pyronin Staining

سابقه و هدف: نئوپلاسم هاي غدد بزاقي داراي شيوع كم و هتروژن بوده و جهت تشخيص آن ها رنگ آميزي هماتوكسيلين- ائوزين انجام مي شود ولي گاهي اوقات با اين رنگ آميزي قابل تشخيص نيستند و از روش هاي كمكي استفاده مي گردد. از آن جا كه تاكنون مطالعه اي در ارتباط با ارزش مورفومتري در افتراق تومورهاي خوش خيم از بدخيم بزاقي صورت نگرفته است لذا اين مطالعه با اين هدف انجام شده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي به روش مقطعي كه در سال 1394 در دانشكده دندان پزشكي بابل انجام گرديد از60 بلوك پارافينه مربوط به پلئومورفيك آدنوما،آدنوئيدسيستيك كارسينوما و موكواپيدرموئيد كارسينوما استفاده شد. دو برش 5 ميكروني براي رنگ آميزي هماتوكسيلين- ائوزين و متيل گرين پيرونين زده شد. تصاويري از اسلايدهاي رنگ آميزي شده با بزرگ نمايي 100 برابربا ميكروسكوپ Olympus (Bx41،Japan Optical) توسط دوربين (lgvc،Tokyo،japan) متصل به كامپيوتر در 3 مقطع ميكروسكوپي از اجزاء تومورال به عمل آمد و به طور متوسط 100 هسته در 3 فيلد ميكروسكوپي بررسي شد. ارزيابي مورفومتري و بررسي كيفي هستك ها (تك هستكي و چند هستكي) انجام شد و نتايج با آناليزهاي آماري kruskal-wallisوMann-whitney تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: بيش ترين اندازه مساحت هسته در پلئومورفيك آدنوما، بيش ترين اندازه مساحت سيتوپلاسم در موكواپيدرموئيد كارسينوما، بيش ترين نسبت هسته به سيتوپلاسم در آدنوئيدسيستيك كارسينوما و بيش ترين نسبت قطر بزرگ به كوچك هسته در پلئومورفيك آدنوما ديده شد. اختلاف آماري معني داري از نظر ويژگي هاي مورفومتري فوق بين سه ضايعه ديده شد(0/001>p). استنتاج: استفاده از هيستومورفومتري به همراه رنگ آميزي متيل گرين پيرونين روش كمكي مناسبي در تمايز تومورهاي خوش خيم از بدخيم بزاقي نمي باشد.

Background and purpose: Salivary gland neoplasms are heterogeneous and have low prevalence. Hematoxylin - eosin staining is used for their diagnosis, however, sometimes diagnosis may not be made by this method, so other methods are necessary. The aim of this study was to determine whether morphometry is an appropriate method in differentiating benign and malignant salivary tumors or not. Materials and methods: A cross - sectional study was done (in Babol Dental School, 2015) in which 60 paraffin embedded blocks of pleomorphic adenoma, adenoi d cystic carcinoma, and mucoepidermoid carcinoma were used. Two 5 - micron sections were cut for hematoxylin - eosin and methyl green - pyronin staining. Images of stained slides of tumoral components were acquired at 100x magnification on an Olympus BX41, Japan Optical, in three microscopic thin - sections using lgvc camera, Tokyo, Japan which was connected to a computer. An average of 100 nuclei were examined in three microscopic fields. Morphometric and qualitative evaluation of the nucleoli (single - nucleolus a nd multi - nucleolar) were performed and data analysis was done applying Kruskal - Wallis and Mann - Whitney tests. Results: The maximum area of nucleus was detected in pleomorphic adenoma and the maximum area of cytoplasm was seen in mucoepidermoid carcinoma. T he highest ratio of nuclear to cytoplasmic area and the highest ratio of large to small nuclear diameter were observed in adenoid cystic carcinoma and pleomorphic adenoma, respectively. There were significant differences between three lesions in terms of m orphometric characteristics mentioned (P< 0.001). Conclusion: The results indicated that histomorphometry using methyl green pyronin staining is not useful in differentiating the benign and malignant salivary gland tumors.