آسيب‌ شناسي سياستگذاري خارجي: مباني نظري

Foreign Policy Pathology: Theoretical Foundations

يكي از مهمترين دغدغه ­ها در حوزه­ سياستگذاري عمومي در كل و سياستگذاري خارجي به طور خاص، مسئله تصميم­ گيري­هاي نادرست است يعني تصميماتي كه به احتمال زياد در اجرا منجر به نيل به اهداف مورد نظر نشود يا حتي نتايج آن از نظر اهداف، منفي باشد. با وجودي كه به دليل جنبه ­هاي بازخوردي و نيز دخيل بودن كنشگران ديگري كه احتمالاً نمي­توان كنش­ها و واكنش­هاي آنها را تعيين كرد، تضميني قطعي براي تصميم ­گيري عقلاني يا درست وجود ندارد اما مي­توان با شناخت زمينه­ هاي منجر به تصميم­گيري ­اي كه احتمال شكست آن بالاتر است، از احتمال تصميم نادرست كاست و نيز با توجه به بازخوردها، از تداوم ضرر جلوگيري كرد. هدف اين مقاله اين است كه پس از ارائه­ الگويي از تصميم­ گيري بهينه عقلاني، با تكيه بر دستاوردهاي نظري در حوزه­ روابط بين­ الملل و سياست خارجي نشان دهد كه چه عواملي مي­توانند باعث تصميم ­گيري و سياستگذاري نامناسب شوند. استدلال مقاله اين است كه به رغم تكثر عوامل دخيل، نهايتاً اين عوامل ادراكي هستند كه بر تصميم­ گذاري تأثير تعيين‌كننده‌اي دارند.

One of the main concerns in policy making in general and foreign policy making in particular is the problem of inappropriate decisions, i.e., a decision that is unlikely to lead to set objectives and may even result in negative consequences. There is no guarantee for the success of decisions due to feedback aspects and the multiplicity of other actors whose actions and reactions are not totally predictable. Yet it is possible to reduce the possibility of irrational/inappropriate decisions through recognizing the factors that can lead to bad decisions. This article suggests a rational model of decision making in foreign policy and then, on the basis of IR theories and theories of foreign policy shows the factors that can interfere in rational policy making. It is argued that cognitive factors are more influential because most other elements can be reduced to cognitive ones.