شناسايي عوامل موثر بر كارايي انرژي بخشي در اقتصاد ايران

Identifying the Factors that Effect Sectoral Energy Efficiency in the Iranian Economy

انرژي يكي از نهاده هاي مهم توليد در هر كشوري است، به طوري كه توليد كالاها و خدمات بدون استفاده از انرژي غير ممكن مي باشد. فراتر اين كه انرژي نهاده اي كمياب و ارزشمند است، از اين رو تعيين عوامل موثر بر كارايي مصرف آن از اهميت فراواني برخوردار مي باشد. به سبب ناهمگني ماهيت و فن آوري توليد بخش هاي اقتصادي، شناسايي عوامل موثر بر كارايي انرژي بخشي (كشاورزي، صنعت، حمل و نقل وخدمات) در اقتصاد ايران به عنوان هدف اين پژوهش تعيين شد. بدين منظور، بر اساس مباني نظري و شواهد تجربي و نيز با استفاده از داده هاي بخشي سال هاي 91-1373، عوامل موثر بر كارايي انرژي بخشي به روش داده هاي تابلويي مورد شناسايي قرار گرفت. يافته ها حاكي از آن است كه موجودي سرمايه مستقيم خارجي و قيمت نسبي انرژي تاثير مثبت و ارزش افزوده و نسبت موجودي سرمايه به نيروي كار بخشي تاثير منفي بر كارايي انرژي بخشي دارند.

Given energy’s crucial contribution to the production process and its scarcity, it is important to measure how efficiently it gets used in an economy. This study aims to study energy efficieny in different sectors of the Iranian economy, namely agriculture, industry, transportation and services, due to differences in technologies used in these sectors. This research uses a panel data approach to identify the factors that impact sectoral energy efficieny, using data for the period 1994 to 2012. Our findings indicate that FDI and relative energy prices positively impact energy efficiency, while sectoral value added and capital-labor ratio have negative effects.