بررسي تأثير سلامت اجتماعي بر ميزان كيفيت زندگي كاركنان بانك ملي شهر تهران

Investigation of Relationship between Social Well-Being and Quality of Life in Tehran’s Melli Bank Staff

هدف اين پژوهش شناخت تاثير سلامت اجتماعي و زير مقيا سهاي آن بر كيفيت زندگي مي‌باشد. اين مطالعه از نوع همبستگي است كه بر روي 330 نفر كه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شده‌اند صورت گرفته است. ابزار جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش شامل دو پرسشنامه SF36 كيفيت زندگي و سنجش سلامت اجتماعي كييز و يك چك ليست اطلاعات دموگرافيك كاركنان بود. براي تحليل داده‌ها از آمار توصيفي، و آزمون‌هاي آماري 2chi و يو مان ويتني استفاده شده است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهند كه بين سلامت اجتماعي و ميزان كيفيت زندگي كاركنان رابطه مثبتي وجود دارد. همچنين در بررسي رابطه بين ابعاد سلامت اجتماعي و كيفيت زندگي از5زير مقياس سلامت اجتماعي فقطبين دو زير مقياس انسجام اجتماعي و شكوفايي اجتماعيبا كيفيت زندگي ارتباط معناداري وجود دارد . وجود ارتباط مثبت بين سلامت اجتماعي و بعد رواني كيفيت زندگيحاكي از اهميت مسائل روحي و رواني و احساس رضايت مندي در بالا بردن سطح سلامت اجتماعي مي‌باشد. وجود ارتباط معنادار بين انسجام اجتماعي و كيفيت زندگي نشانگر تاثير مستقيم تعلقخاطر به جامعه بر روي كيفيت زندگي جسمي‌و رواني افراد استو ارتباط بين سطح تحصيلات، جنسيت و رسته شغلي با ميزان كيفيت زندگي مي‌تواند تا حدي بيانگر كم اهميت بودن اين عوامل در مقايسه با سن و سنوات خدمت كه توام با تجربه و كسب مهارت‌هاي بيشتر در محيط كاري است، باشد.