تجلي آرا و آموزه هاي روانشناسي انسان گرا در اشعار شفيعي‌كدكني

The incarnation of humanistic psychology the opinions and teachings the poetry of Shafiei Kadkani

با رشد و گسترش مطالعات ميان رشته اي، امروزه تعامل بين ادبيات و ديگر شاخه هاي علوم انساني – از جمله روانشناسي- در عرصة نقد و نظريه پردازي ادبي رواج بسيار يافته است. روانشناسي انسان گرا از مكاتب روانشناختي نيمة دوم قرن بيستم است كه با محور قرار دادن انسان و استعداد هاي سرشار او، با ارائه ايده ها و الگوهايي مرتبط با حيات فردي و اجتماعي آدمي نظير خلاقيت، خودشناسي، تجارب متعالي، استقلال و … رشد و شكوفايي او را در كانون توجه و تأمل قرار مي‌دهد. با مروري در اشعار دكتر محمد رضا شفيعي كدكني در مي‌يابيم كه بسياري از سروده ها ي وي، با همين ايده ها و الگوهاي روانشناسانه قابل انطباق اند، به نحوي كه احساس مي‌كنيم شاعر، در اغلب سروده هايش، طرح رهايي و شكوفايي انسان را به تصوير مي‌كشد.اين مقاله به شيوة تحليلي- تطبيقي، و با هدف توصيف وتحليل اشعار اين شاعر بر مبناي الگوهاي اين مكتب روانشناسانه ، و با ارائه برجسته ترين نمودهاي اين همساني، ضمن آنكه نوعي خوانش تازة روانشناسانه از شعر امروز را فرا روي مخاطب مي‌نهد، حامل و حاوي اين نتيجه است كه همواره ميان متون ادبي و مكاتب گوناگون علوم انساني – و از جمله روانشناسي- اشكالي از همگرايي و همصدايي آشكار و پنهان در جريان است

Because of the development of interdisciplinary studies, nowadays, the relation between literature and other disciplines in Humanity such as Psychology has been increased. Humanistic psychology is one of the psychological schools of the second half of the twentieth century. It focuses on man's growth and development by concentrating on man and his abilities. It presents some ideas and patterns relating to private and social life of human beings such as creativity, self-study, sublime experiences, and independence. Studying Kadkani's poems, one may understand that these psychological ideas and patterns are applicable to many of his poems in a way that it would be felt that the poet has depicted the human beings' freedom and development in most of his poems. Analyzing Shafiei Kadkani's poems, based on the psychological patterns, this analytical-comparative study not only paves the way for the audience to have a new psychological reading of the contemporary poetry, but also shows that there are some kinds of covert and explicit convergence and unity between literary texts and other disciplines of Humanity, such as Psychology.