ماهيت سركوبگرانه رژيم‌هاي سياسي و انقلاب‌ها: مطالعه‌اي تطبيقي

Repressive Nature of Political Rregimes and Revolutions: Comparative Study

اگرچه اكثر رژيم‌هاي عربي كه در سال 2011 به‌واسطه‌‌ي اعتراضات گسترده مردمي سقوط كردند به طور كلي و در مجموع، رژيم‌هايي اقتدارگرا و غيرآزاد محسوب مي‌شدند اما در عين حال همه رژيم‌هاي غيرآزاد در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا كه برخي از آنها حتي به لحاظ شاخص‌هاي سركوب ساختاري از مشكلات جدي‌تري رنج مي‌بردند، انقلاب و حتي اعتراضات و منازعات پايداري را تجربه نكردند. بر اين اساس سوال اين است كه: ماهيت غير آزاد و سركوبگرانه رژيم‌هاي سياسي چه تاثيري بر وقوع انقلاب در كشورهاي عربي در سال 2011 داشته است؟ و آيا همه رژيم هاي سياسي عربي كه در سال 2011 با پديده انقلاب مواجه شدند، از مشكل سركوب ساختاري به طور يكسان رنج مي بردند؟ نتايج اين تحقيق از طريق مقايسه شش كشور عربي در دوره زماني 2005 تا 2010 با استفاده از روش تطبيقي و با كمك تكنيك اختلاف ميل نشان مي دهد كه برخلاف تصور رايج، سركوب ساختاري رژيم، شرط لازم براي وقوع واقعه انقلاب در كشورهاي عربي نبوده است و همه رژيم هايي كه به لحاظ ساختاري سركوبگر بودند، الزاماً انقلاب را تجربه نكردند.و اين نتيجه بر خلاف مدعاي رايجي است كه علت سرنگوني رژيم‌هاي عربي را اقتدارگرايي آنها مي‌داند.

Although most Arabic regimes that collapsed in 2011 due to massive popular protests were considered authoritarian and non-free regimes in general and in total, but yet all non-free regimes in the Middle East and North Africa, some of which are even in terms of indicators of structural repression suffered from serious problems, did not experience revolution and even durability protests and conflicts. The question is: what is the nature of the non-free and repressive political regimes had impact on the revolution in Arabic countries in 2011? an‎d Do all Arabic political regimes that suffered the problem of structural repression alike, faced with the phenomenon of revolution in 2011? This study by comparing six Arabic countries in the period 2005 to 2010 whit using comparative methods and with Mill difference techniques shows that contrary to popular perception, structural repression of the regime, has not been a necessary condition for revolution in Arabic countries and all structurally repressive regimes that does not experience the revolution. this result is contrary to the common claim that says the cause of the fall of authoritarian Arabic regimes were their authoritarian.