آغاز خدمتگزاري از رهبر: بهترين رويكرد رهبري پليس در قرن بيست و يكم

در قرن بيست و يكم، خدمات پليس انگلستان و ولز با چالشهاي بي سابقه اي مواجه است. جهاني شدن، افزايش و دگوگوني انواع جرم، نظير پيدايش جرايم فضاي مجازي، در كنار تهديدهاي تارشگري (تروريستي) و محدوديتهاي بودجه، بدان معني هستند كه نحوه اداره سنتي خدمات پليس بايستي تغيير كند. پليس، تا حدودي، حركت به سمت حرفه اي گري براي ارائه پاسخي مؤثر و كارآمد به چالشهاي پيشرو را ياريرسان تلقي ميكند. سبكهاي رهبري، براساس سلسله مراتب و درجه، در سازمان پويا و حرفه اي پليس شايد بهترين رويكرد براي رهبران نباشد. هدف از اين مقاله، استدالل، تأمل و تجديدنظر درباره سبكهاي رهبري پليس در نقش كنوني با توجه به آموزشهاي متفاوت دانش آموختگان دانشگاه پليس است. مقاله حاضر دربرگيرنده مباحث استداللي پيرامون الگوي "رهبري خدمتگزار" است؛ يك ايده رهبري جديد كه در آن تالش ميشود به چالشهاي پيشرو در ارائه خدمات پليس پرداخته شود. رهبران پليس ميتوانند سبك و فلسفه "رهبري خدمتگزار" را راهي براي رهاسازي توان و ظرفيت دانش آموختگان دانشگاه پليس و ايجاد اشتياق در آنها به شمار آورند. فلسفه "رهبري خدمتگزار"، به داشتن قابليت براي كمك به پليس در مواجهه بهتر با تغييرات سريع اجتماعي، كه بر سازمان و ساختار آن در آينده تأثير خواهند گذاشت، شناخته ميشود. رويكردهاي سابق در سبك هاي رهبري، كه بر اساس سلسله مراتب و درجه ميباشند، شايد براي رهبران و فرماندهان در سازمان پويا و حرفه اي، بهترين رويكرد نباشد. اين موضوع با ارائه يك سبك رهبري پيشنهادي بحث ميشود. اين مقاله مسائل پيشروي رهبري، ارائه خدمات حرفهاي پليس و مناسب بودن "رهبر خدمتگزار"، كه يك رويكرد نوين به رهبري است، را بررسي ميكند.